VOORSPOED

Hij nam geen tijd te overwegen enkele minuten later op onze afspraak te komen. Tijdens de opeenhoping van het verkeer op de snelweg zag hij een buitenkans de vluchtstrook te nemen en daarmee de meute te slim af te zijn. Toen ik hem op de man af vroeg waarom hij niet in staat was met de vaart der volkeren mee te gaan had hij niet zo snel een antwoord paraat. De rimpel op zijn voorhoofd maakte in één oogwenk duidelijk dat hij zich haast niet kon voorstellen hoe mijn vraag zijn vooruitgang zou kunnen bevorderen. Hij was van mening dat mijn aandacht bij het oppervlakkige voorval zijn herstel onnodig in het gedrang zou brengen. Natuurlijk zou hij daar spoedig anders over gaan denken, maar ik gaf hem de nodige bedenktijd.

We bewegen ons voortdurend tussen het ene naar het andere. De Argentijnse schrijver Borges vindt ons lot gruwelijk omdat het onomkeerbaar en onwrikbaar is. Hij stelt vast dat de tijd een substantie is waarvan wij zijn gemaakt en ons als een rivier meesleurt. Erkennen dat alles in ons leven tijd(e)lijk is en zich ontwikkelt van het bestaande naar het verdwijnen is letterlijk ontzettend. Leven betekent immers een onafgebroken verplaatsing. We worden soms door andere op onze plaatst gezet of zorgen zelf voor een verzetje, krijgen zo nu en dan een zetje in onze rug of juist te maken met een krachtige tegenwerking en raken tijdelijk ontzet. We kunnen het beste zo vroeg mogelijk stilstaan bij onze diepe onafgebroken kwetsbaarheid voordat het te laat is. Daar is veel geduld voor nodig.

Bij het afscheid wenste hij mij een voorspoedig nieuwjaar. Na mijn opmerking dat ik hem dat niet wens, vroeg hij een verklaring, maar daar had ik geen ruimte meer voor.