Op stap met Sinterklaas

Vrijdagavond kreeg ik bezoek van Sinterklaas. In plaats van mijn vriend Aike belde de goedheiligman zelf aan om een gedicht voor te lezen. Na het uitpakken van de cadeautjes besloten we nog een biertje te drinken in de stad.

Bij de eerste 2 kroegen werd ons echter de toegang geweigerd; "Sinterklaas is hier niet welkom." De Sint had al meegemaakt dat zijn knechten werden geweigerd vanwege hun huidskleur, maar je weet pas echt hoe discriminatie voelt als je zelf wordt weggestuurd op basis van je uiterlijk. "Ik heb een persoonlijke hekel aan Sinterklaas," vulde de uitsmijter aan. Het argument dat persoonlijke trauma’s geen goede raadgever zijn voor rechtvaardig deurbeleid maakten weinig indruk op de rechtlijnige portier. Met gebogen hoofd liep de Sint terug naar zijn stalen ros. Hij had nog wel zijn mooiste tabberd en mijter aangetrokken voor deze stapavond…

Bij de 3e kroeg werd Sinterklaas wel met een lach ontvangen. De ironie wilde dat de uitsmijter hier een donker getinte Nederlander was, die onze Sint correct inschatte als een vrolijke klant, in plaats van een potentiele ordeverstoorder. Toen ik hem even later vertelde dat we bij de vorige kroegen waren geweigerd schudde hij zijn hoofd en zei: "Bij mij zijn Sint en Zwarte Piet gewoon welkom. Dat mediacircus rondom Sinterklaas zorgt er straks helaas wel voor dat Wilders minister president van ons land wordt." Ik weet niet zeker of onze Sint geweigerd werd vanwege de pieten-discussie, of gewoon omdat sommige uitsmijters geen humor hebben. Toch zette deze opmerking me wel aan het denken.

De afkomst van Sinterklaas is irrelevant voor de feestvreugde. Waar het om draait is de symbolische kracht van Sinterklaas. Een blanke meester met zwarte knechten interpreteren als symbool van slavernij is op zich best te begrijpen, maar staat lijnrecht tegenover de associatie van vreugde en samenzijn die de meeste Nederlanders met de Sint hebben. De criticasters van Zwarte Piet projecteren hun eigen associatie met racisme op de rest van Nederland, terwijl die Zwarte Piet niet als slaaf maar als een vrolijke pepernotenvriend zien. Dat leidt uiteraard tot misverstand en verontwaardiging,iets waar pers en politiek van smullen. Sint en Piet hebben een dubbele lading gekregen en dat kan je uitbuiten voor kijkcijfers of stemmen. Het laat me compleet onverschillig welke kleur Piet heeft, maar kunnen we Sinterklaas alsjeblieft weer symbool laten staan voor vrolijke saamhorigheid in plaats van opgeklopte raciale tegenstellingen.