#nopainnogain

Mijn innerste ziel vervulde zich met vreugde zodra de uitnodiging op de deurmat viel. Met een gouden glittergelpen stond mijn naam op de envelop geschreven. Ongeduldig rukte ik de envelop open: “Het is nog geheim wat we gaan doen, maar neem je zwemspullen mee. Na het eten word je thuisgebracht.”. Dat betekende een middagje ongegeneerd patat schranzen alsof je leven ervan af hing, maar dan in positieve zin. Degene die de meeste patat op kon, was de tofste van de klas.

Wanneer ik nu dwangmatig door mijn Instagram-tijdlijn scrol, kan ik helaas niet zover terug. De hashtags met fitgirlachtige quotes zijn niet voorbij te scrollen: #healthyfood #nopainnogain #bethegirlyouwanttobe. Dus het uitgangspunt is dat je (nog) niet degene bent die je wilt zijn. Toen ik een persoonlijk trainingsschema liet opstellen, vroeg de trainer naar mijn doel. “Gewoon een beetje fit blijven”. “Ja… dat kan natuurlijk ook een doel zijn”, sprak hij uit. Deze letters kwamen via mijn #filtergehoor binnen als: “Je kan net zo goed meteen stoppen”.

Gezond leven heeft het gewonnen van de patatrage. Een goede ontwikkeling, zou je denken. Op de radio hoorde ik over een ‘nieuwe’ eetstoornis: ‘Orthorexia nervosa’. Oftewel: obsessief, extreem gezond eten. “Mensen die lijden aan orthorexia zijn 24/7 bezig met gezond eten”, zegt een Amerikaanse arts. Tegenstrijdig is, dat deze eetstoornis tot gezondheidsschade kan leiden. Doordat je steeds meer ‘ongezonde’ producten uit je menu schrapt, kun je een tekort aan belangrijke voedingsstoffen krijgen. Daarnaast geeft de obsessie om gezond te eten veel mentale stress, en dat is ongezond.

Maar als je een passie hebt voor gezond eten, heb je toch geen eetstoornis? Nee. Sowieso: wie ben ik om daarover te oordelen? Gezond eten en sporten kunnen een passie zijn, maar de scheidslijn tussen een ‘passie’ en een ‘obsessie’ is flinterdun. Misschien is de scheidslijn niet eens relevant, zolang je maar plezier hebt in wie je bent en wat je doet. Volgens mij hebben we allemaal een ideaalbeeld. “Je bent goed zoals je bent” is een te makkelijk cliché waar niemand gehoor aan geeft. Prima, maar laten we dit ideaalbeeld dan een klein beetje relativeren. Zet hem de ene dag op een voetstuk en laat ‘m de volgende dag in duizend stukjes vallen. Al is het alleen maar om de maatschappelijke druk te ontluchten. Heeft-ie zijn doel niet behaald? Frituur ‘m dan en neem hem met een korreltje zout. Als een oldskool kinderfeestje.