kikkerlandje van een afstandje

Van een afstandje zie ik nu ons koude kikkerlandje, voor de komende paar maanden dan. Want ja momenteel woon ik in het nog koudere kikkerlandje Denemarken. Ik had gelukkig net die hele zwarte pieten discussie kunnen ontlopen. Want oh wat was ik het hele Nederland zat. Ik was klaar voor een nieuwe uitdaging en een nieuw avontuur.

Vanaf een afstandje zie ik nu het kikkerlandje. Ik ben nooit echt een trotse Nederlander geweest. Ik houd niet van kaas, vind André Hazes niet om aan te horen en vind drop het meest smerige wat er is. Toch is dit wat ik ben, een Nederlander. Maar helaas schaam ik me er steeds meer voor. Uitspraken door de heer Wilders en zijn aanhangers spelen daar een grote rol in. "Mens!" denk ik dan "hebben we geen normen en waarden meer?". Nu ik hier in het vredelievende Scandinavië terecht gekomen ben besef ik me dat maar al te goed. Is het gras dan toch echt groener aan de overkant?

Het is hier ook niet altijd een sprookje hoor, maar ik kan het niet weten, een Deense krant lezen is lastiger dan gedacht. Misschien maar beter ook. Laat mij maar in de waan dat het hier wel een sprookje is.

Dus voorlopig zie zie ik dat kikkerlandje nog maar al te graag van een afstandje. Ik leef mijn sprookje verder hier.