Kan niet iedereen een keer Sinterklaas zijn?

Het is maandag 5 december. De leerlingen van de middelbare school waar ik werk hebben net sinterklaas gevierd. De lokalen zijn leeg, ik neem een kijkje op Facebook. Te midden van allerlei foto’s van geslaagde surprises, mooie cadeaus en blije kinderen zie ik de volgende status voorbijkomen op mijn tijdlijn, meteen word ik er wat mistroostig van:

“Echt te zielig voor woorden
Krijgt je kind op school een nep cadeautje en een kauwgum ……… en jij je best doen……dit zou toch niet moeten kunnen #sint #verdrietigkind”

Ik zie het voor me. Een klas in de onder- of middenbouw van een basisschool. Kinderen in de kring. Liedjes zingen. Gedichtje voorlezen. Surprise uitpakken. Cadeau uitpakken. Blijdschap. Volgende. Gedichtje voorlezen. Surprise uitpakken. Cadeau uitpakken… wacht, cadeau… “Nep. Nep? Hoor ik er niet bij dan?”

Op het moment dat een kind zo’n verrassing krijgt, moet ik hard op zoek naar de humor hierachter. Zijn de ouders die dit met hun zoon of dochter verzonnen hebben verbitterd door alle discussie rondom dit feest? Zijn deze ouders verbitterd om iets wat de ouders van het verdrietige kindje hebben gedaan? Komen deze ouders wel eens mee om in de klas te kijken? Zijn deze ouders betrokken bij hun eigen kind? Hebben deze ouders normen en waarden meegekregen? Hebben deze ouders een koffiezetapparaat waar alleen maar zwart gal uitkomt? Hebben deze ouders een matras met stenen? Hebben deze ouders eetkamerstoelen met punaises in de zitting? Hebben deze ouders vloerbedekking van schuurpapier? Gaan deze ouders op hun bezem naar het werk? Ontwaken deze ouders ’s nachts en struinen zij dan de wijk af op zoek naar een zachte hals voor vers bloed? Hoe komt het zover dat deze ouders hun kind aanleren dat het normaal is om iemand te kleineren? Hoe komt het dat deze ouders het normaal vinden om tijdens een leuk kinderfeest die dag voor één iemand donker te kleuren?

Kan iemand mij helpen om dit te begrijpen? Kan iemand mij helpen te bevatten hoe het zo ver kan komen dat je aan je eigen kind moet uitleggen dat hij wel een leuke jongen is en er mag zijn, terwijl het signaal dat hij net gekregen heeft het tegenovergestelde beweert?

Kan iemand die jongen zeggen dat als Sinterklaas bestond hij elke dag een mooi cadeau aan hem zou geven? Kan niet iedereen gewoon een keer Sinterklaas zijn? Al is het maar op 5 december.