Hardleers of trendy Venj

Een veiligheidsdeskundige van de TU Delft rapporteerde in de jaren negentig over het derde grote tijdperk van de ontwikkeling van veiligheidsdenken. Het begrip veiligheidsmanagement is volgens het wetenschappelijk artikel dat ik lees, twintig jaren geleden ingevoerd. Na de technologietijd en de menselijke –factor- tijd komen we bij het derde grote tijdperk: de ontwikkeling van veiligheidsdenken. Deskundigen zijn het in ieder geval eens over normen, auditsystemen en richtlijnen en dat die drie pijlers naar elkaar toe zijn gegroeid. Uitgaande van de drie pijlers en de begrippen, komen we bij de interpretatie van de begrippen. Verondersteld mag worden dat het team zelf over voldoende kennis beschikt en nagedacht heeft over het onderwerp samenwerken en contact met de samenleving. Kennelijk is dat niet zo. Even terug naar het begrip managementsystemen. Het begrip managementsystemen blijkt door technici te worden gewaardeerd, dat eigenlijk ook wel logisch is omdat het aansluit bij de regeltechniek met performance indicatoren die op zijn beurt weer gecontroleerd worden. Er mag dan ook worden verwacht dat zo`n keurige toepassing van een dergelijk regulerend cirkel, een waarborg is voor zo`n intelligente lerende organisatie als het team Veiligheid en Justitie. Ook dat is kennelijk niet het geval. Wanneer ik nog verder lees, lees ik over die ‘’Deming cirkel’’ of ‘’oercirkel’’ die als ‘’Zo oud als de weg naar Rome’’ wordt omschreven. In 2002 werd geopperd dat er geen onderzoeksgeld beschikbaar is voor een experimenteel onderzoeksontwerp of longitudinale studies. Deze studies dienen om een voor- en na- meting te vergelijken. Sinds de jaren negentig zijn niet alleen alle tijdperken doorlopen maar is er ook aan alle drie factoren gewerkt. Nu, twintig jaar later krijgt het team Veiligheid en Justitie opnieuw de gelegenheid een poging te doen om een betrouwbare partner te worden. Zij vinden dat er binnen de organisatie te weinig wordt samengewerkt en dat er te weinig contact is met de samenleving. Dat moet ik ook interpreteren. ‘’Zo oud als de weg naar Rome’’, verorbert het team Veiligheid en Justitie nu of opnieuw miljoenen van de samenleving. Wordt het geld nu besteed aan experimenteel onderzoek of aan intern overleg hoe er samengewerkt moet gaan worden en op welke wijze contact met de samenleving gelegd kan worden, vraag ik mij af. Wat is hen in de opleiding geleerd en wat hebben zij in die twintig jaar gedaan, vraag ik mij af.