Generatie zonder relatie

Eenvoud en vrijblijvend. Kernwoorden die onze generatie met de dag meer lijken te karakteriseren. Het hoogst haalbare willen bereiken, maar er tegelijkertijd zo min mogelijk voor willen doen. Waarbij er meer tijd gestoken wordt in het vinden van het juiste Instagram-filter voor de nieuw geschoten foto, dan dat we daadwerkelijk persoonlijk onze sociale contacten willen onderhouden. Het schot in de roos dat we dolgraag aan onze ouders willen voorstellen, maar de geroemde status van onafhankelijkheid niet op durven geven. Het laatste punt zorgt voor de meeste herkenning en is wellicht het pijnlijkst van allemaal. Onze generatie wil van alles, zolang het vrijblijvend en eenvoudig is.

Onze generatie komt simpelweg tijd tekort. Werken, studeren, sporten, het onderhouden van je sociale contacten, het updaten van je Tinder-profiel en daarnaast van tijd tot tijd nog een beetje quality time voor jezelf. Is dit werkelijk zo of houden we onszelf een bepaalde spiegel voor waarbij we tevreden zijn met hetgeen dat we denken te zien? “Drukte” en “geen tijd” zijn steevast de terugkerende antwoorden bij zo’n beetje elk vraaggesprek dat ook maar enigszins de randen van het onderwerp relatie raakt. Gesprekken blijven oppervlakkig en de ware redenen worden niet op tafel gelegd. Stoere mannen praten niet over gevoelens, althans dat is het idee dat ik altijd heb gekregen.

We willen geen relatie. We zijn op zoek naar iets met alleen maar voordelen zonder enkele vorm van nadeel. Iemand die voor een bepaalde tijd een plaats in kan nemen. Een connectie met iemand op een hoger niveau, maar niet te veel emotionele verbondenheid. Laat staan dat we het een naam willen geven, straks denkt de buitenwacht nog dat het echt serieus begint te worden.

Ergens willen we ons wel binden, maar vaak ontnemen we bewust elke kans om ons te hechten aan de ander. We willen op iemand vallen en tegelijkertijd de regie niet verliezen. We denken dat er na verloop van tijd wellicht iets beters voorbij komt en houden graag de opties open. We zijn vaak bang dat we onze vrijheid op moeten geven bij het aangaan van een relatie. Onderling worden de kaders van een spel geschetst waarbij we eigenlijk niet eens weten welk spel we spelen. Dit alles zorgt nogal eens voor problemen bij de generatie die geen relatie wilt, want eigenlijk willen we niets liever dan dat.