Buutvrij!

‘Heb jij nog iets leuks in je bed gehad vannacht?’ Dat is momenteel de vraag die kinderen en jongeren elkaar stellen op het schoolplein. Onderzoek onder kinderen en jongeren laat namelijk zien dat een zorgwekkend aantal van hen slaapt met zijn mobieltje, en daardoor een ernstige slaapstoornis ontwikkelt. Waar ik me herinner als kind vooral wakker te liggen van het mooiste meisje van de klas, is een nachtje op whatsapp, Insta, Snapchat en KinderTinder dé natte droom van kinderen en jongeren anno 2016. En dat allemaal nadat ze eerst Netflix en Youtube al uit keken.
Maar natuurlijk kan dat arme schaap hier helemaal niets aan doen. In het nieuwsitem dat verslag doet van het onderzoek komt ook een moeder aan het woord. ‘Wat vindt u er van dat uw kind slaapt met zijn mobieltje mevrouw?’ ‘Ja, slecht natuurlijk. Het is een ramp. Ze zitten maar met dat ding de hele tijd. Je probeert het wel maar je bent er natuurlijk niet altijd bij.’ Pardon? Hoe komt uw kind überhaupt aan dat mobieltje mevrouw! Hij kreeg hem van u voor zijn 2e verjaardag samen met 86 andere cadeaus die iedere natuurlijke ontwikkeling van sociaal contact, spel, fantasie en motoriek om zeep hielp. En zelf lijdt u sindsdien kennelijk aan een stevige vorm van aangeleerde hulpeloosheid. Dat gaat nog wat worden mevrouw, uw reeds contactgestoorde prinsje weerbaar maken voor de wereld waarin we leven!

Ingenomen met mijn verse standpunt (het is allemaal de schuld van de ouders) probeer ik hem tijdens een verjaardag uit op een verre kennis. Terwijl ik mijn betoog naar een dik crescendo bouw waarbij ik mijn verontwaardiging luid en duidelijk de ether in wil gaan slingeren, zie ik haar mond steeds verder samentrekken tot een anusmondje als dat van Trump. En dan komt die vraag. De vraag die zo goed treft of je leven al dan niet geslaagd is. De vraag die alles doet vergeven en vergeten. Die ene vraag die de doorslag zal geven bij de aanvraag van de levensbeëindigingpil voor een voltooid leven. Dé absolute buutvrijvraag: ‘Heb jij zelf kinderen?’
En daar komt mijn anders dan geplande crescendo: ‘Nee, sodeju!! En de reden is precies hierom! Als je dan geen tijd of talent hebt om zelf je kind op te voeden en als je niet streng maar rechtvaardig kunt zijn of de ballen er niet voor hebt, begin er dan niet aan!’ Het werd alsnog een knalfuif.