Zwarte Piet Versus Kaaskop

‘Fiets maar snel door kaaskop, want anders sla ik je dood,’ riep een pafferige Antilliaanse jongen. Het grote, meer dan mollige joch stond op het trottoir waar mijn blonde Hollands welvaren dochter langs fietste. Idioot vond ze het. Haar eerste reactie was omdraaien, afstappen en ‘Kom maar op’ tegen hem zeggen.

‘Joh,’ reageer ik ontzet.

‘Zo’n logge dikzak is een eitje voor me,’ giechelt mijn dochter, die een verdienstelijk sportbokser is. ‘Maar ik ben doorgefietst hoor.’

We zijn het er allebei over eens dat het niet normaal is dat iemand zo iets roept. Waarom doe je dat? Komt dat door die over de top gevoerde Zwarte Pieten discussie? Is het Sylvana Simons die in haar haute couture jurken Afro-Nederlanders aanpraat dat ze zielig zijn? Hun voorouders waren in vroeger tijden slaven van de voorouders van de autochtone Nederlanders. En volgens Sylvana waait er nog steeds een koloniale geest door ons kikkerlandje. Ze dikt dat aan met populistische demagogie. Ze steekt er, net als met haar haardracht, Geert Wilders mee naar de kroon. Of is het Johan Derksen die de slavenkoningin voor aap uit maakte? Derksen de man met een pornosnor, of is het gewoon een zeiksnor? en het naïeve idee dat je de wereld kan verbeteren door alles en iedereen te schofferen en af te zeiken.

Is er nog een uitweg voor deze volledig uit de hand gelopen heethoofdige publieke discussie waar veel mensen aan meedoen. Misschien als beide partijen de naam waarmee ze worden uitgescholden als geuzennaam aannemen. Van nu af aan zou het ene kamp dus verder moeten gaan onder de geuzennaam De Zwarte Pieten en het andere als De Kaaskoppen. Beide partijen kunnen dan het café in duiken om daar lekker met elkaar te ouwehoeren. Carnaval wordt het alternatieve Sinterklaasfeest. Verkleed als Zwarte Piet en Kaaskop met elkaar zuipen en hossen. Samen sporten kan ook helpen.

Helaas zie ik de Sylvana’s en de Derksens van deze wereld nog niet met elkaar carnavallen of een potje badmintonnen. Je kan er op wachten dat opgefokte ruziezoekers eerdaags met elkaar op de vuist gaan.