‘Wethouder Rotterdam belaagd vanwege broek’
‘Informatieavond over asielzoekers’, lees ik. Mooi, dat wordt knokken. ‘Aankomende woensdagavond heeft u weer eens de kans de wethouder in zijn nek te grijpen. Of er in te spugen. Schelden mag, gelieve niet met glas of blik te gooien. Bij de ingang kunt u koffie krijgen.’
Informatieavonden worden alleen gegeven als het al grondig mis is. Je wordt door de gemeente nooit uitgenodigd voor een informatieavond over de nieuwe broek van Kees van de Partij van de Arbeid.
Dat is trouwens ook een risico. ‘Wethouder Rotterdam belaagd bij informatieavond over nieuwe broek’, een bewoner uitte zijn ongenoegen toen de wethouder over de provisorische catwalk in buurtcentrum Arendsoog zijn nieuwe broek trots toonde.’ "Als wethouder kun je echt niet in een broek met gaten lopen. Er wordt niet meer naar ons geluisterd, wij willen dat de wethouder de problemen in de buurt oppakt in plaats van hier een beetje in zijn hippe broek te paraderen."
Buurtcentra zijn de kern van het probleem. Ze roepen bij voorbaat agressie op. Een soort ratatouille: vreemde naam, alles gaat erin. En ja, dan schiet de vlam snel in de pan. Ik breng bij verkiezingen bijvoorbeeld mijn stem uit bij buurtcentrum ‘de Leeuw’, maar ik kreeg er ook gitaarles en je kunt er bloed laten prikken. Totale chaos. In Hoogvliet heet er bijvoorbeeld een ‘de Pijpelaar’. Een breibijeenkomst eindigt hier zo in een massale steekpartij.
Moet je voorstellen dat je daar met een wethouder in gesprek gaat over vluchtelingen.
De Rotterdamse wethouder Ronald Schneider is uitgescholden en belaagd door inwoners van stadsdeel Hoogvliet na een informatieavond over asielzoekers. Wat verwacht je als deze plaatsvindt in een sporthal: dan wordt het apenkooien.
Een foto laat precies zien hoe alles mis kan zijn aan een informatiebijeenkomst. Een felverlichte gymzaal. De wethouder in pak, de armen langs het lichaam. Een vrouw die boos is dat ze als laatste gekozen is en het ergste: de gymbank die op zijn kant ligt om een soort grens aan geven.
Een woordvoerder liet weten dat er inderdaad sprake was van hoog opgelopen emoties bij de avond, maar dat "hoort bij het werk als wethouder". Als je aan een buurtbewoner zou vragen wat er is gebeurd, dan zou deze zeggen: “Ja, we hebben hem belaagd, maar dat hoort bij een informatiebijeenkomst.”
Het zou beter zijn als de wethouder ook een paar mensen kiest en dat ze dan een potje trefbal spelen. Dan wordt zijn nieuwe broek vast beter geaccepteerd.