Weg knoop in mijn buik, hallo hart!

Rolinca 14 nov 2016

Ik stap de deur uit met een mooie bos bloemen èn een cadeau, niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk. Dat was ‘m dan, genomen,’zomaar’die grootse beslissing. Weg knoop in mijn buik, hallo hart! Ik loop nog even door en voel de vrijheid van binnen borrelen. Ik ga dus gewoon stoppen met dit werk! Bijna vijftien jaar lang was dit vak mijn professionele thuis, in al zijn facetten. Met hele leuke en minder leuke mensen, met gave en niet zo gave projecten èn op de meest toffe locaties. Ik was vaker daar dan hier, werkte veelal ‘serving others’. Het besef begint langzaam in te zinken en dan slaat meteen ook de twijfel toe. Mijn ratio draait op volle toeren.. dit is toch wat je wil? …wat zullen ze er wel niet van denken? Ze?? ‘Ze’ denken altijd wel iets en hebben sowieso een mening, echt! Is het niet over jou dan wel over een ander! Is dat het dan waard? Laat je je daardoor weerhouden? Mijn innerlijke dialoog is ten einde. Chop chop, gáán! Neus dicht en springen maar,en dan moet ook het hoge woord er nog uit. Mijn inner circle is hinderlijk verdeeld, de jonge en hippe vinden mijn plannen geweldig, maar de oldies zien vooral bezwaren. Vast een generatie dingetje. Ik besluit mijn plannen verder uit te werken, waar begin ik? Ideëen te over, maar.. hoe concreter hoe beter. Het gaat gewoon echt gebeuren! Ik knijp mijzelf nog eens. Dit is spannend zeg! Net als de beslissing is ook de aanpak ook groots. Ik huur een fotograaf in, creëer een website en verzin verschillende acties rondom de lancering. Knippen, plakken en kaartjes invoegen volgt. Ik heb er kromme vingers van, maar dat geeft niet, want dit is wat ik wil. Ik kom in een soort flow terecht en de tijd schiet voorbij. Voor ik het weet is alles voor elkaar. De cadeautjes zijn verstuurd en ik krijg steun uit onverwachte hoek. Naast vriendinnen en pleegpappa’s óók reisgenoten en netwerkcontacten. Ze gaan voor mij op pad. Want laten we wel wezen, dit kan ik niet alleen. Hier heb ik hulp bij nodig, niet alleen vanuit mijn inner circle, maar straks ook vanuit de creatieve industrie. Bij de lancering laten ze cadeautjes achter. Op de meest gangbare plekken; in de trein, op stations, in winkelstraten en bij benzinestations. Nog héél even en dan is het zover, dan mag ie-de-reen het weten ook. Dan ga ik professioneel bewegen van corporate naar creative; op zoek naar mijn creatieve zelf in 119 dagen. Wat begon als een grootse beslissing is klaar voor lancering…en dat is nog maar het begin!