Soms voel ik me schuldig

Soms voel ik me schuldig dat ik in het Westen ben geboren.
Soms voel ik me schuldig dat ik in Nederland ben geboren.
Soms voel ik me schuldig dat ik in een liefdevol gezin ben geboren.
Soms voel ik me schuldig als ik hoor van oorlogen en ik hier veilig zit zonder gevaren.
Soms voel ik me schuldig als ik hoor van kinderprostitutie op de Filippijnen en ik op die leeftijd alleen kon denken aan tikkertje spelen met mijn vriendinnen.
Soms voel ik me schuldig als ik lees van kinderen die niet naar school kunnen en ik zit te zeuren over lange dagen op de uni.
Soms voel ik me schuldig als ik hoor van christenvervolgingen en ik hier open mijn geloof mag belijden waarbij een spottende lach het ergste is wat me kan gebeuren .
Soms voel ik me schuldig als ik lees van de seksslavinnen van IS en ik me alleen druk maak om het feit of die leuke jongen mij ook leuk vindt.
Soms voel ik me schuldig als ik kinderen zie die vel over been zijn vanwege hongersnoden en ik hier een hele kast vol eten tot mijn beschikking heb en nog zeur dat er niks te eten is.
Soms voel ik me schuldig als ik hoor van executies van mensen vanwege een andere mening en ik hier openlijk mijn mening van de daken mag schreeuwen.
Soms voel ik me schuldig als ik mensen zie die geen dak boven hun hoofd hebben en al hun bezittingen kwijt zijn geraakt en ik ‘s avonds na een lange dag lekker in mijn warme bed kan kruipen.
Soms voel ik me schuldig als ik hoor dat mensen hun hele familie kwijtraken door een natuurramp en ik bij het eerstvolgende familiefeestje omringd ben met een liefdevolle familie.
Soms voel ik me schuldig als ik hoor dat kinderen hele dagen moeten werken in gevaarlijke fabrieken en ik een veilig bijbaantje heb bij de supermarkt.
En soms, soms word ik kwaad en verdrietig. Dan lopen de tranen over mijn wangen vanwege het onrecht in de wereld. Dan ben ik klaar met deze wereld. Klaar met de oneerlijkheid. Klaar met mijn eigen ziekelijk veilige en luxe leventje. En soms, soms voel ik me dan weer schuldig over het feit dat ik verdrietig ben, terwijl ik niks te zeuren heb. Soms voel ik me schuldig dat ik ben geboren en er niet iemand anders in mijn plaats hier had gezeten. Ja, ik voel me best wel vaak schuldig.