Sluimertoestand

Ik ben het kwijt. Ik heb het niet meer. Ik ben het verleerd of er overheen gegroeid.

Het vroeger, na het stappen, op een natte nare grijze dag, gewoon een stuk in de dag slapen. Heerlijk tot het middaguur in een comateuze toestand doorbrengen verborgen onder een warm dekbed.
Om na het ontwaken heel langzaam in sluimertoestand terug te keren tot de wakkere wereld. Vervolgens er even uit te gaan om de drukkende blaas te legen, de koelkast te plunderen en daarna gewoon weer terug in het holletje waar de rest van de wereld niet bestaat. Zo’n dag dat niets hoefde en niets moest.

Tegenwoordig op een nare grijze natte en stormachtige vrije dag, één waar er geen verplichtingen zijn, hoeft er nog steeds niets. En toch is dat uitslapen niet meer hetzelfde als voorheen. Waar er destijds schaamteloos zonder enig schuldgevoel een gat in de dag werd geslapen wordt nu met pijn en moeite de half tien gehaald. En doe eens gek, na een hele late vermoeiende avond en of nacht misschien wel (het is niet wáár) de tien uur.
En denk je dat dat dan zonder enig schuldgevoel gaat?? Negative, er is altijd een onrustig ‘willen’ aanwezig. Het is zonde van de dag flitst er door dat brein. Hup hup uit bed, de wereld wacht! Douchen, aankleden, dingen doen. En zo veranderend de heerlijke comateuze sluimertoestand tussen waken en slapen opeens in een liggen ‘rotten’ in bed. En dat? Dat klinkt toch weinig sexy en geeft niet dezelfde voldoening als die ik kon ervaren toen ik 19 was.

Zelfs op een code rood dag, waar de media iedereen oproept binnen te blijven, lukt het me niet. Ook dan roept het brein, de wereld draait er zijn dingen te doen. En eigenlijk…..is er helemaal niets te doen! Althans, niets wat niet kan wachten. Een mooie dag om te sporten of de zolder op te ruimen; zegt het brein. En dat? Dat is toch net zo min sexy als de hele dag liggen ‘rotten’ in je bed? Misschien toch tijd om dat brein maar weer eens te herprogrammeren. Want een lui dagje in bed is in vele gevallen toch ook een dagje extra tijd voor elkaar….of een dagje voor jezelf.

Dus het volgende vrije weekend met nat,naar, koud en vies weer? Dan misschien toch maar weer eens een avondje flink doorhalen inclusief de luie ik loop de hele dag in mijn pyjama´ dag erop volgend. Alleen de koelkast? Die moet dan ook goed vol liggen met de bijbehorende (weinig biologische) artikelen en het zou fijn zijn wanneer Netflix een nieuw seizoen van een goede serie al heeft klaarstaan. Ik heb er nu al zin in.