Menselijk

Het eerste wat me opviel toen ik de foto van de oude man en het klein meisje zag was dat mijn brein kennelijk snel een lading van negatieve gedachten lospeutert. Helaas: pedo, verkrachter, etc., enz., in die hoek. Negatief. Maar enig IQ punt hebbend, klikte ik op het artikel. En wat ik daar en toen las, het was, ik heb er geen gepaste woorden voor eigenlijk, en de enige reden voor het bestaan van deze column, ik zoek die woorden, en het was zeker meer dan uniek. En niets negatiefs, alleen maar mooi.

Een klein meisje, met moeder, winkelend, spotte een weduwnaar, alleen, en niet alleen in de letterlijke zin. Het meisje benaderde hem, zoals een kind alleen kan, spontaan, zonder logica, vooroordeel of twijfel. Speels, vrolijk, en puur. Ze zei haar naam en dat ze jarig was. En dat was het. Niet meer of minder. Twee dingen, en ze waren beste maatjes daarna. De man, voorheen depressief, moeite met slapen, leeg, en met de eeuwige boze blik, gestresst, vrouw net verloren, gaf met lach en al direct antwoord aan het meisje, en feliciteerde haar.

De rest van het artikel is me vaag, maar ik ging verder, en vond fotos, van cupcakes, thee-kransjes, meer cakes. En vooral, gelach. Het meisje’s moeder had de contactgegevens van een kennis van de oude man gehad, toen benaderde ze hem, en de rest is wat het is. Twee mensen met een hele, hele aparte band. Meisje, en oude man. Niets raars, niets negatiefs. Veel cakes, en gelach. De één vier, en de ander twee-en-tachtig. Aan het begin van haar leven, en hij niet. Een magnetische contrast, per definitie. Hij zei zelfs dat het een bepaalde relatie was zoals hij nog nooit had ervaren. En of hij kinderen, en dergelijken, heeft weet ik niet. Maar hij is nu al een nieuw vorm van familie voor haar, en zij voor hem, en hij mag op Thanksgiving bij hen.

Veel vragen spoken nog verder in mijn geest. Waarom benaderde ze hem? Waarom hem? Met welk doel? En nog veel, en veel meer, te weinig tijd, en papier. Wat ik wel weet, is dat mijn logische beredeneringen me niet zullen helpen met dit. Met antwoorden. Want het was, en is, immers meer dan uniek, het was menselijk.