KLAAS H. MOMENT

‘Shoes off!!!’
Ergens in India sta ik op een platformpje wat volledig met duivenshit en andere glurps is bedekt.
Hoezo ‘Shoes off’. Ben je wel lekker!

Het blijkt een tempel te zijn. Niet dat je ’t ergens aan kan zien…

Een paar uur later zit ik met de Liefste in een leeg rooftop restaurant.
‘… .. ….!’, roept ie.
Ik hoor niet wat hij zegt, maar ik zie dat er iets van @#%¡¡∞.≥≤ in voor komt.
‘…˙ªº∞•–≠~÷… ‘, probeer ik sussend, want ik zie een rookpluim uit zijn oor komen.
Hij verstaat mij ook niet.
Want er klinkt een alles lamleggende herrie over de stad. Zo hard, dat mijn trommelvliezen worden opgeblazen en Jut en Jul, mijn twee hersencellen, als pinballs door mijn schedel schieten.

Er is blijkbaar een feest gaande.
Iedereen en alles wat geluid kan maken, lijkt door de speakers te worden gejaagd.

Even houdt het op en vragen we de ober, wat dat allemaal is.
Het blijkt een tempel die z’n speakers heeft opengezet (de andere tempels hebben zich inmiddels ook gemeld).
De moed zinkt ons in de schoenen.
Bij de ober heeft de ingetogen boosheid allang toegeslagen. Hij wobbelt met zijn hoofd en blikt op zijn lege restaurant.
En dan barst de herrie weer los.
Een marteling tot de tiende macht.

Terug in het hotel dendert het geluid door de muren heen.
Jut en Jul zitten opgerold in een hoekje van mijn hersenpan.
Gelukkig is de Kleine Heks, mijn derde hersencel, niet wakker geworden, want ik voel een Klaas H-moment opkomen.

De Liefste, die weet dat de Kleine Heks ieder moment kan ontwaken, maant me een slaappil in te nemen.
Want dat akkefietje van Klaas liep ook niet best af.

Ach… Klaas. Ik ken je niet.
Misschien is het jou in Myanmar precies zo vergaan. Misschien niet.
Maar jij zit daar wel in een gevangenis.
En allerlei mensen die een mening over je hebben.
Dat je je niet hebt verdiept in andere culturen.
Dat je arrogant bent en geen respect hebt.
Dat je daar maar lekker mag blijven zitten.
Mijn hemel…

Misschien praat ik voor mijn beurt, maar die avond kon ik me helemaal voorstellen, hoe het jou is vergaan.
De Kleine Heks ontwaakt nooit zo snel. Gelukkig.
Want als dat wel was gebeurd, had ze de zaak in één keer opgeblazen.

Ik wens je sterkte.
En wanneer je weer naar Nederland terugkeert, trek je dan niets aan van die hersenloze betweterige, wijsneuzerige fatsoensrakkers.
Een zelfonderzoekje zou ze goed doen.

Groeten.
Ook van de Kleine Heks.
Ze is gelukkig door blijven slapen.
Als enige.