Ik zie de apengeluiden tegemoet
De zwarte pieten discussie is nog niet gewonnen. Niet zolang donkere Nederlanders met een mening (Lees: Sylvana Simons) uitgescholden worden voor zwarte piet.
Ik zal de argumenten voor even opsommen: (1) Zwarte piet is zwart omdat het zo hoort. (2) Het is een kinderfeest. (3) Ga terug naar je eigen land. Op de achtergrond maken een stel malloten apengeluiden en bij Pauw zit een huilende minister aan tafel.
Het advies van mijn vrienden op Facebook is om een eind te gaan fietsen, het verleden te laten rusten en terug te keren naar mijn eigen land. Nu ben ik in Nederland geboren en leer ik op de universiteit dat vrijheid van meningsuiting een van de belangrijkste voorwaarden is voor het goed functioneren van een democratie. Oké. Nu hebben mijn Facebookvrienden ook een beetje gelijk. Sinterklaas is inderdaad een kinderfeest. In de zwarte pieten discussie vind ik dit overigens het zwakste argument voor. Als die goedheiligman met nazi vlaggen door de steden zou paraderen en snoep zou uitdelen zouden de kids er namelijk ook niks achter zoeken.
Gek genoeg ben ik van mening dat de discussie helemaal niet over zwarte piet gaat. We hebben de emancipatie van de mannelijke arbeiders gehad met het kiesrecht in 1917. Daarna de emancipatie van de vrouwen met het kiesrecht in 1919 en de Dolle Mina’s in de jaren zeventig. Daarna hadden we de emancipatie van de homoseksuelen die het liefst elke dag hand in hand over de grachten van Amsterdam lopen en eens per jaar vieren dat ze van elkaar houden. Prima. Nu zijn de geïmmigreerde arbeiders uit de jaren zestig en hun nageslacht aan de beurt. Maar geeft Nederland de kleurlingen een stem, dan is het geen wij-zij discussie meer en gaan argumenten zoals “pleur op” niet meer op.
Toen ik mijn moeder vroeg wat ze er nou eigenlijk allemaal van vond, snauwde ze: “Ons feestje pakken ze niet af.” Pardon? Ons feestje? Ze? Ik vind het moeilijk voor te stellen dat mijn moeder racistisch is. Mijn zusje en ik zien geel en mijn vader was in zijn vorige leven hoogstwaarschijnlijk bananen aan het plukken in de bloedhete zon. Toch had het mijn witte opa kunnen zijn die mijn vader diezelfde bananen liet plukken en dat is geen leuke gedachte. Overigens geeft niemand de Nederlanders van nu – in alle kleuren van de regenboog – de schuld van de slavernij. Maar al die Nederlanders die tijdens de zwarte pieten discussie bij een tekort aan argumenten racistische uitlatingen doen slaan de pan toch aardig mis.