Ik pakte een trein later en daarom neem ik ontslag

Ik wil de trein van 17.26 uur pakken, maar die zit zo vol dat ik een paar mensen met hun handen over de grond zie graaien; op zoek naar de oogballen die eruit gedrukt zijn. Een kwartier later gaat de volgende en hij staat zelfs klaar op spoor 6. Helemaal leeg. Het is ook niet zo dat ik zo snel mogelijk naar huis wil en daarom gezellig aanschuif tussen acht lagen mens.

Bij dit soort beslissingen denk ik vaak dat het een kwestie van leven en dood is. Zul je net zien dat de onlogische keuze die ik maakte om een trein later te pakken resulteert in een fatale ontsporing. Alsof de bewuste keuze om niet de juiste trein te pakken, meteen levensgrote gevolgen heeft. Opvallend vind ik dat de keuze onlogisch lijkt, omdat ik alleen een kwartier later thuis ben. Later voor wat eigenlijk?

Ik vind dit soort vragen in teksten eigenlijk een beetje vervelend. Ik stel ze niet echt aan jullie, terwijl een vraag stellen aan jezelf ietwat erudiet is. Net zoals het gebruik van het woord erudiet om aan te geven dat het erudiet is. Ik heb dit woord ooit geleerd na het lezen van ‘De ontdekking van de hemel’ van Harry Mulisch en dat ik daarmee aangeef dat ik deze literaire pil aan mijn ogen heb gevoerd, geeft ook een soort hooghartig signaal.

Ik ben wel trots dat ik het boek destijds in zijn geheel heb gelezen op mijn Samsung Galaxy S1. In de trein. Honderden bladzijdes op een scherm ter grootte van een plakje kaas.

Maar goed, voor wat ben ik nu precies later? En waarom verkies je platgedrukt worden boven een comfortabele plek in de lege trein op 3 meter afstand die een kwartiertje later vertrekt?
Waar ik heen wil. Bewuste keuzes maken is eng, omdat je het gevoel hebt dat je ook bewuste fouten kunt maken. Een andere keuze maken dan een die logisch lijkt – mijzelf tussen de mensen persen in de eerste trein is logisch – maakt dat ik nadenk over de consequenties.

Als ik in de volle trein was gestapt en deze was vervolgens van de brug gereden bij Gouda, dan zouden mijn nabestaanden niet zeggen: oh, hij had ook een trein later kunnen pakken en dan was dit nooit gebeurd. Dat is niet logisch. Ik, verdrinkend in het geel-blauwe blik sardientjes is dat wel.

Ik heb mijn baan opgezegd. En dat doe ik niet vaak. Ik had de logische keuze kunnen maken om mijn baan te houden. Maar is de logische keuze dan eigenlijk wel écht een keuze?