Ik heb stiekem met je gedanst

Ik hoop dat je het leuk vond…

Afgelopen zondag ben ik door de dochter van vrienden uitgenodigd om te komen kijken naar haar danswedstrijd. In de categorieën ballroom en Latin werden in verschillende klassen wedstrijden gehouden. Juvenials, debutanten en senioren. Allemaal opgedoft in strakke pakjes, glimmende topjes en vederrijke versiersels. Ik was getuige van een hele subcultuur, die ik zelf zo’n 20 jaar verlaten had. Het voelde wonderbaarlijk toch een beetje als thuiskomen.

De dansschool zat zo vol met mensen dat ze gerust de verwarming hadden kunnen uitzetten. Ik spiedde langs de wand met mijn ogen op zoek naar een blik van herkenning. Terwijl ik haar zocht vond ik zoveel leuke koppeltjes, die zenuwachtig hun pasjes aan het oefenen waren. Aan elkaars haar stonden te friemelen of die nog snel even een rugnummer met veiligheidsspeldjes gingen vastzetten.

Iedere drie minuten klonk er een nieuw nummer uit de speakers en de MC van de dag introduceerde een nieuwe dans in een nieuwe categorie. Vlak voor me stond een meisje van een jaar of 19 de rug van haar vriendje te kriebelen, zo lief! Rechtsachter zat een jongen de voeten van zijn danspartner te masseren, nee ze waren geen vriend en vriendin, al had hij dat wel graag gewild.

Een jongetje en een meisje van amper 7 waren volledig gekapt en gekamd, strak in een veel te kort rokje met veren, zwaar opgemaakt en met een bloesje open tot een paar centimeter boven de buiknavel. Ze brachten geweldige pasjes en je kon zien dat pap en mam kosten nog moeite gespaard hadden om broer en zus tot het perfecte toekomstige kampioenkoppel om te toveren.

Ergens halverwege stond een oude mevrouw, ik schat dat ze over de 80 was, nog heerlijk met haar heupen wiegend op de maat van de muziek, maar met 1 arm in een kruk om haar te ondersteunen. En even, heel even, heb ik stiekem met haar gedanst! Net als die ene jongen in Amerika got talent die dat oude vrouwtje alle hoeken van de kamer liet zien. Heel even danste ik stiekem met haar op de maat van een fantastische rumba.

Er vormde zich een glimlach om mijn mond en de jonge dame die aanleiding van dit tafereel was kwam naar me toe, viel in mijn armen en zei: ”Oh, ome Mark, wat is het gezellig dat je der bent, zullen wij even dansen?” En ik liet de muziek het ritme van mijn lijf bepalen…..