Ik ben bang dat …

Dinsdag 22 november 2016, De Bilt
Op een dag als veel jonge studenten, yuppen en andere debieltjes-tuurders (oh sorry, ik moet zeggen mobieltjes-tuurders), BlackBerry-watchers, Tablet-workers, Laptopisten en App-gluurders effe niet zo goed opletten op wat er om hen heen gebeurt dat het dan plaats vindt!!! Wat? Nou, dat wat al jarenlang iedereen vreest dat ons zal kunnen overkomen. Ik bedoel in de trein, op het station, op het vliegveld, in een vliegtuig of daar heel nabij in de buurt. Maar het kan je ook overkomen op een grote marktplaats, bij een druk bezocht feest, in het uitgaansleven of bij een voetbalwedstrijd. Het kan overal gebeuren daar waar veel mensen bij elkaar komen. Het is dat wat je nooit (!) wilt meemaken, maar wat toch bijna dagelijks op véél plaatsen in de wereld gewoon gebeurt. Alleen op televisie bij het journaal willen we het nog wel meemaken of in een film als het toch niet echt is. Misschien in een SF-serie, politie- of spionagethriller want … ook dan is het niet iets om bang voor te zijn. Ondertussen weten jullie allemaal waar ik het over heb. Het verhaal voor ons westerlingen begon zo ongeveer vijftien jaar geleden in 2001, plusminus anderhalf jaar nadat de Millenniumbug niet bleek te bestaan. We begonnen aanvankelijk betrekkelijk rustig aan het derde millennium na de geboorte van Christus die ons ergens van verloste. Onze PC’s crashten niet maar die vier vliegtuigen in Amerika dus wel een paar jaar later. Maar daar bleef het niet bij. Het verhaal was nog maar net begonnen, naar later bleek. Blijven wij ons laten verrassen door wat er kan gebeuren?
Als we met z’n allen iets meer om ons heen kijken en luisteren dan kunnen wij deze gebeurtenis helpen voorkomen (al samenwerkende, niet alleen) of althans het succes of het slagen van die daad van die kwade genius, die ons weer terug wil brengen in het tijdperk van angst en vrees, beperken. Yes, in that I believe. Let op wat er om jou heen gebeurt!
Dat is altijd goed. Ontdek je namelijk geen terroristische aanslag dan herontdek je bijvoorbeeld weer je medemens, je naaste. Het leven is geen computerspelletje, geen game, het is wat het is, wat wij er van maken. Ont-moet elk-ander weer, indachtig het liedje van de Amerikaanse zangeres Melanie Safka genaamd Beautiful People, dat zij vertolkte op Woodstock 1969. “Beautiful people. You live in the same world as I do. But somehow I never noticed you before today. I’m ashamed to say. Beautiful people. We never met …
Peter van de Water