De jeugd van tegenwoordig

Op een geïrriteerde manier, fluisterend, net iets te hard, hoor ik een vrouw van een leeftijd die ver boven de jeugdigheid uitspringt de woorden: "De jeugd van tegenwoordig" produceren. Ik kijk om, zie twee jongens op het station wat biertjes drinken en lach. Terwijl ik verder loop begint het te malen in mijn hersenpan. Hoe of wat is de jeugd van tegenwoordig?

Ik behoor tot een generatie, een generatie die oneindig veel mogelijkheden heeft. Wij hebben kansen, keuzes, de wereld ligt voor ons open, letterlijk. We gaan naar festivals, laten het dierlijke in ons opkomen in de vorm van een konijnendansje, gebruiken een pilletje en hebben de tijd van ons leven. Maar net zoals bij het gebruik van drugs hebben wij last van een afterdip. Een dip waarin wij ons beseffen dat er nog meer is, we streven naar perfectie. We willen meer. Meer geluk, meer succes, meer drugs die ons gelukshormoon opfucked. Meer doen, meer laten zien, hopend dat het ons gelukkig maakt, terwijl het tegelijkertijd ons geluk beperkt. We vergeten te spelen, te dansen als wilde zwijnen en bellen te blazen. Maar wat wij vooral vergeten is dat perfectie niet bestaat.

Terwijl de mogelijkheden ons kansen biedt, zorgt het ook voor keuzestress. Tijdens het kiezen van een studie zie ik door de bomen het sprookjesbos niet meer. Vage Engelse termen vliegen over mijn beeldscherm terwijl ik spontaan zou willen dat mijn vader boer was. Gewoon doen wat de familie ook doet, jurkjes naaien of kalfjes voeden. Alles al uitgestippeld, niks geen keuzes. Behalve de keuze of je het pasgeboren kalfje Bertha of Betsie gaat noemen. Of kiezen uit huisvrouw, timmerman, matroos, groenteboer of postbode. Gewoon, simpel.

Gewoon, simpel, saai, eentonig. Ik ben blij dat ik tot de jeugd van tegenwoordig behoor, inclusief de beperkingen, keuzestress, oneindige mogelijkheden en noem maar op. Wij zijn namelijk ook een generatie die zich kan ontwikkelen. Een generatie die dromen na kan leven, een eigen leven kunnen vormen, inclusief haar imperfecties. Wij kunnen experimenteren, opzoek naar onszelf gaan ergens aan de andere kant van de wereld en zodra wij onszelf hebben gevonden hebben wij ook de kans om onszelf te zijn. Wij zijn de jeugd van tegenwoordig. Wij zijn wel meer dan een biertje op het station. Zullen we bellenblazen?