De “gratis” krant
De gratis krant
Ik ben nog van de generatie die de opkomst van de “gratis krant” heeft meegemaakt.
De verwondering die ik voelde, toen ik voor het eerst zo’n krantje in grote oplage in de bakken zag liggen en ik er zomaar één mocht meepakken en lezen, het staat me allemaal nog helder voor de geest.
Dit kon toch niet waar zijn?
Deden de redaktieleden hun werk dan onbetaald en puur uit liefde voor het prachtige vak van de journalistiek?
In mijn herinnering was de De Metro de eerste die er mee kwam, daarna kwam De Spits erbij maar toen vond ik het al wat overbodig worden, nog zo’n krant erbij.
Maar voortaan had ik er twee; één voor de heenreis per trein en de andere bewaarde ik dan zorgvuldig ongelezen voor de terugreis.
En dan schijnen er ook nog een paar andere gratis bladen te zijn geweest, die ik echter nooit in welke bak of op welk Nederlands spoorstation dan ook heb zien liggen.
Het was ook eigenlijk wel genoeg zo met de rode Spits en de groene Metro, de marktwerking had zijn werk gedaan.
Enkele jaren daarna werd er opnieuw aan de boom geschud en bleef De Metro als enige echte gratis krant over.
Een monopolie positie dus? Nee hoor, tegenwoordig lees ik de krant bijna het gehele jaar door “op de pof” met al die aanbiedingen van 1, 2 of zelfs 4 weken gratis de krant in de bus.
2 weken gratis de Volkskrant?, dan denk ik doen!
15 weken de Elsevier voor 1 euro per week, doen!
4 weken gratis Het AD?, best lang dus vooruit maar als er echt niks anders in de aanbieding is.
2 weken gratis De Telegraaf? even de financiële pagina doorbladeren en dan direct richting kattenbak?
Maar ik heb niet eens een kat, dus dan toch nog maar even genieten wanneer de rakkers van de Telegraaf redaktie binnenskamers weer een politiek relletje hebben bekokstoofd en er al extra inkt in bestelling is gegaan voor de prachtigste chocoladeletters op de voorpagina.
En als ze dan gaan bellen voor een vervolgabonnement met een veel minder mooie aanbieding?
Hè bah, moet ik gaan betalen?
“Dààààg met de Vòòlkskrant!, spreek ik met de heer Ho…..?
piep…piep… piep… piep…. piep…..
Maar ik doe dit allemaal uit liefde voor de Metro, haar oorspronkelijke gedachtengoed en visie van het idee van de “gratis krant”, daar mag natuurlijk niet mee gemarchandeerd worden!