De angst voor vergetelheid

In 2013 brak ze door met het nummer ‘Dat ik je mis’ in het programma ‘De beste Singer-Songwriter’. Sindsdien ben ik Maaike Ouboter gaan volgen en geniet ik van haar mooie teksten en nummers. De teksten doen mij beseffen dat je moet genieten van de kleine dingen in het leven, maar ook wat je allemaal voor bijzondere dingen kan doen met woorden en taal.

Laatst was ik te gast bij een theatervoorstelling van Maaike Ouboter in de Kleine Komedie, een bijzonder theater in Amsterdam. ’s Avonds onderweg geniet ik van de mooie, maar koude herfstdag. De Amstel ligt er prachtig bij en ik spreek dit uit naar mijn beste vriendin. Eenmaal in het theater krijgen we onze plekken toegewezen door een medewerker: ‘De beste plekken van het theater!’ De voorstelling begint met één mijn lievelingsnummers ‘Jij de Koning’ en ik zit op het puntje van mijn stoel.

Maaike vertelde over haar fijne jeugd in het grote huis, de band met haar nichtje, de brievencorrespondentie tussen Laurens en Huibertje, haar warrige hoofd en de onhandige momenten die ze soms meemaakt. Ook vertelde ze over het verlies van haar ouders op jonge leeftijd, het moment dat ze die het hardst nodig had. Hoe haar nichtje haar probeerde te helpen, maar hoe moeilijk dat was.

Ik betrap mijzelf op gedachtes als ‘Hoe ga ik alle mooie woorden onthouden?’ en ‘Had ik maar een notitieboekje meegenomen om de dingen in op te schrijven’. Ik weet natuurlijk wel dat het laatste te absurd voor woorden is. Op zo’n moment komt de control freak in mij naar boven. Niet alleen tijdens het concert bij Maaike, maar ook op andere momenten in mijn leven ben ik soms bang om dingen te vergeten en dus een moment niet voor honderd procent te beleven.

Net op het moment dat ik hieraan denk tijdens een liedje, haakt Maaike hierop in: ‘Ja ik vertel hier natuurlijk gewoon maar een verhaal. Ik kan niet beloven dat alles waar is. Soms omdat een verhaal op een andere manier net iets leuker wordt, maar veel vaker omdat ik het niet meer weet. En zo is natuurlijk ook aan jullie wat je uit mijn verhaal mee wilt nemen naar huis, wat je ervan onthoudt én welke draai je er zelf aan geeft.’ Precies wat ik nodig had én dit neem ik dan ook mee naar huis. Geniet van de momenten, maar draai hier niet in door.

Je snapt natuurlijk wel dat ik dit opschrijf zodat ik het echt niet vergeet.