Dankzij jou

Er was een periode dat dingen bij mij scheef liepen. Lange tijd wist ik niet beter. Op enig moment ergerde ik me er echter zo erg aan, dat ik er iets aan wilde doen. Ik wilde alles recht zetten maar wist dat ik dat niet zonder hulp kon. Ik dacht aan jou. Droomde over jou. Het zou zo veel beter gaan met jou aan mijn zijde. Jij was hard to get maar ik was voornemens jou te krijgen. Uiteindelijk lukte dat. Daar was je. Wat was ik blij!

Maar man wat viel jij in de praktijk tegen. Je irriteerde me mateloos. Wat was jij ruw. Jij deed me pijn. Jij was je van geen kwaad bewust. Van mijn gescheld trok jij je niets aan. Jij was voorbestemd voor mij en dus bleef je plakken. Dat was het moment dat ik wist dat ik niet zomaar meer van je af kon. Ik wist dat ik voorlopig met je opgescheept zat. Het lachen was me vergaan. Was dit nou waar ik al die tijd zo naar verlangde?

Ik moest een weg vinden om met je om te gaan. De spanning was tijdens onze relatie zo nu en dan sterk voelbaar. Tegen jou in gaan had geen zin, je was ijzersterk. Diep van binnen wist ik dat ondanks dit alles, jij het beste met me voor had. Langzaam aan begon ik je te accepteren. Het duurde een paar maanden voordat ik me niet meer kon voorstellen hoe het zonder jou zou zijn. Ik moest toegeven, ik was aan je gehecht.

Vanaf toen liep het lekker tussen ons. Jij en ik waren samen één. Daar mocht niets of niemand tussen komen. Helaas liep het vaak anders. Vooral tijdens onze etentjes werden we gestoord. Er kwam altijd wel iets tussen, voornemens om te blijven hangen. Dat liet ik me niet zomaar over mijn kant gaan. Ik stak er een stokje voor!

Drie jaar waren we samen. In voor- en tegenspoed. Toen werd aan alle kanten langzaam aan duidelijk dat jij wel klaar was met mij. Ik vond het niet erg. Het was goed zo. Op enig moment werd uitgesproken dat het tijd werd dat wij elkaar los lieten. We gaven het nog een maand om aan het idee te wennen. Toen was ik er klaar voor om je te laten gaan.

Dat moment is nu. Ik ben je kwijt. Ik voel me kaal zo zonder jou. Toch had ik onze periode samen niet willen misen. Ik ben je eeuwig dankbaar. Je hebt me iets moois gegeven. Ik lach als nooit tevoren. Dankzij jou heb ik de dingen weer netjes op een rijtje.

Dank je wel beugel, het was me een waar genoegen!