Waarom Maxim Hartman zijn moeder pest

Maxim Hartman wil nog meer voor mannen. Dit tv-programma symboliseert niet zozeer het verzet van een stoere vent die zijn eigen weg gaat in een steeds vrouwelijker wordende wereld; Het is eerder de laatste, kinderachtige, maar daarom niet minder waanzinnige stuiptrekking van iemand die zich niet kan neerleggen bij het feit dat hij niet langer onbetwist en grenzeloos kan genieten van zijn privileges.

Maxim wil vrij zijn, hij wil man zijn zonder concessies, oftewel Maxim wil doen wat hij wil, zonder zich daarbij aan te passen aan anderen. Maar die anderen moeten hem wel op zijn wenken bedienen. Anders gaan ze maar scharen of zoiets. Maxim’s ideeën hebben weinig te maken met vrijheid. Wat Maxim wil, is een god zijn. Het trieste is dat hij zich hierbij kan beroepen op voorbeelden, van niet eens zo heel lang geleden, waarin mannen daarmee weg konden komen. En Maxim maakt zich zorgen dat die tijd voorbij is.

Maxim heeft geen idee wat vrijheid inhoudt. Vrijheid is jezelf zijn binnen de ruimte die jij een ander laat en die je door een ander gelaten wordt, oftewel in de ruimte tussen mensen. Hoe meer ruimte wij elkaar gunnen, hoe vrijer we allemaal kunnen zijn. Dit betekent dat vrijheid niet absoluut maar relatief is en nooit grenzeloos kan zijn, want het wordt per definitie door onze lichamelijkheid begrensd. Elk lichaam is een grens. Dit vergt op z’n minst tolerantie voor de ander en op z’n meest, wanneer je zoals Maxim grote dromen, passies en verlangens hebt, een vermogen om concessies te doen zodat je niet over de grenzen van een ander heen walst. Maar concessies doen is een vies woord voor jezelf aanpassen aan een ander, en dat wil Maxim niet. Maxim wil liever bulldozer zijn, want dat is pas stoer en mannelijk.

In feite gedraagt Maxim zich als een klein kind dat denkt dat zijn snoepjes worden afgepakt. Het woord ‘delen’ kent hij niet, en dus komt het op hem over als inleveren. Hij snapt niet dat hij zich tot nu toe in een zeer fortuinlijke positie bevond waarin hij zijn snoepjes niet hoefde te delen en hij vaak zonder problemen de snoepjes van een ander kon afpakken. Dat dit niet langer kan en mag, is volgens Maxim de schuld van Mama. Daarom doet hij alles om haar te treiteren, te pesten en het leven zuur te maken. Maar uiteindelijk kan hij niet zonder haar, en dat weet hij zelf ook best.