Onbegrepen

ManonC 20 okt 2016

Je hoort het tegenwoordig steeds vaker. Het is ieders grootste angst. Je vraagt jezelf af of jij de volgende zal zijn. Hoofdpijn, een knobbeltje in je borst of een vlekje op je huid, als het maar geen kanker is.

Stel je wordt op een dag wakker en je kunt je been niet meer bewegen, Er zal meteen van alles door je hoofd schieten. Een hersentumor? Hoe lang zou ik nog hebben? Je wereld stort in.

Scan in, er blijkt niets te zien. Jij wordt steeds onzekerder, want dat been die kun je nog steeds niet bewegen. Dan maar een second opinion. In de hoop dat die gevreesde diagnose maar uitgesloten kan worden. Van arts naar arts, zonder resultaat.

Er wordt niets gevonden, dus krijg je een verwijzing naar de psycholoog. De psycholoog? Denk je dat ik me aanstel, ik ben toch niet gek? Ik kan die arm echt niet bewegen.

Dan wordt de diagnose conversiestoornis gesteld. Wat is dat eigenlijk? ‘’Een psychische stoornis die zich op lichamelijke wijze kan uitten’’. Gemengde gevoelens gaan door je heen? Wat betekent dit nou eigenlijk? Was het dan niet echt? Heb ik alles verzonnen?

Niets is minder waar. Mensen met een conversiestoornis kunnen daadwerkelijk niet meer lopen, of worden blind, zonder dat er een medische verklaring voor gevonden wordt. Het goede nieuws is dat het ook te behandelen is.

Maar wanneer jij na 2 jaar in een rolstoel te hebben gezeten opeens weer kunt lopen, stuit je veel onbegrip uit je omgeving. Heb je het allemaal gefaket? Was het wel echt? Hoe kan dat dan? Je moet jezelf continu bewijzen en verdedigen.

Je zou denken dat mensen opgelucht zijn na het horen van deze diagnose. Het is gelukkig geen kanker, waar je zo bang voor was. En je kunt ervan genezen. Toch blijft het voor velen lastig om dit te accepteren. Kanker, daar hebben we wel begrip voor, conversiestoornis niet.

Ik vraag me dan af waar we met zijn allen mee bezig zijn. Hadden we dan liever de diagnose kanker gehad met alle ernstige gevolgen van dien in plaats van te moeten uitleggen dat er iets psychisch aan de hand is. Het wordt de hoogste tijd dat we deze taboe eindelijk eens gaan doorbreken.