Neem de tijd
Vannacht heb ik weer doorgebracht bij mijn vriendin. En als je allebei je eigen huis en kinderen hebt is er altijd een tijd van komen en gaan. De persoonlijke tijd en aandacht voor elkaar is extra waardevol. We genieten van de momenten samen en daartussenin is elke vorm van contact een geluksmomentje.
Die droom van gisteren om weer bij haar te zijn is een mooie nieuwe herinnering geworden zodra ik wakker wordt. Ze kijkt me aan met haar blauwe ogen, en ik denk daarin de toekomst te zien. En onze toekomst hangt af van wat we nu aan het doen zijn. Een verleden hebben we, de toekomst maken we. Altijd met zestig seconden per minuut.
Ik kleed me aan en maak koffie voor ons twee. We ontbijten en de lunch voor haar zoontje is al klaargemaakt. Ze weet al welke kleren ze zal dragen. Nu alleen nog bijpassende schoenen. In de ochtend heb je niet veel (knuffel)tijd voor elkaar, want je moet zorgen dat je op tijd weg kan. Maar ik geniet intens van het ochtendritueel.
Met mijn koffie op de bank neem ik de tijd om naar haar te kijken. Hoe ze zichzelf verzorgd en opmaakt. Vol aandacht. Ze neemt de tijd, die ze nodig heeft. En het resultaat mag er zijn. Ze is beeldschoon, zoals altijd. En ik voel me trots en gelukkig dat ik van haar mag genieten. Vooral van de echte schoonheid die onder haar prachtige verschijning zit. Waarvan alleen ik mag genieten. Dat voelt speciaal, fijn en bijzonder.
Mijn tijd en aandacht besteed ik bewust aan die dingen die belangrijk voor me zijn. Aan mezelf, mijn kinderen en vrienden. En een belangrijk deel aan mijn vriendin. Tijd is het kostbaarste geschenk wat je aan een ander kunt geven. Een stukje van je leven die je nooit meer terug krijgt. En daarbij geef je iets weg waarvan je zelf niet eens weet hoeveel je er nog van hebt. Elke seconde of minuut is waardevol. Elk moment van aandacht voor dat wat echt belangrijk voor je is, is goed besteed.
Die afwas kan ik ook doen als de kinderen in bed liggen, dan kan ik nu nog van ze genieten. Dat lieve berichtje naar mijn vriendin kan makkelijk even tussendoor. De tijd slokt me niet op door werk of dingen die ‘moeten’. Ik bedenk me wat echt belangrijk is: wat ik ‘wil’ en neem de tijd.