Mijn studiekeus is meer van de wereld zien

Vandaag, in de trein, overhoorde ik een gesprek over de school-verlatende dochter van een van de ouders. Ze hadden het over hoe ze thuis zat en dat ze dan wel moest gaan werken, volgens moeders. Oh, en dan natuurlijk ook kostgeld betalen. Maar ze wilde liever een tijd gaan reizen. Haar horizon verbreden. Zichzelf beter leren kennen, voordat ze een studie uit ging kiezen.

Begrijpbaar, toch? Nou, nee dus, volgens moeders. Ze mocht reizen, dat mocht ze zeker. Maar dan moest ze wel eerst haar rijbewijs halen. En ze moest dan de studie vooraf al hebben gekozen en zich ook daarvoor hebben aangemeld. In de tussentijd moest ze daarnaast nog fulltime gaan werken. Plus dat kostgeld dus betalen. Prima deal zullen vele mensen zeggen.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Allereerst is een studie kiezen een van de moeilijkste dingen om te doen. Er zijn momenteel misschien wel een paar duizend studierichtingen die je kunt kiezen. Uiteraard allemaal met eigen specialisatie. Alsof dat het nog niet moeilijk genoeg maakt, zal de druk die moeders erachter zet al helemaal niet helpen. Dan kan ik je vooral ook nog garanderen dat als je terugkomt van een lange reis, je waarschijnlijk volledig anders naar je studiekeuze kijkt. Waarschijnlijk kijk je met hele andere ogen naar het leven dat je nog voor je hebt.

Ik wil een lans breken voor iedereen die nu zit te tobben over zijn of haar studie. Ga alsjeblieft een tijd reizen, ga leuke dingen doen. Er komt nog genoeg tijd om te studeren. En werken doen we binnenkort toch tot we dood gaan. Dus geniet nog even van het leven nu je de kans krijgt, want dat is iets dat je echt niet zou willen missen. En als je ouders dan vertellen dat je niet mag reizen, vraag ze dan vooral eens of ze balen van de keuzes die ze hebben gemaakt toen ze net zou oud waren als jij nu bent. Want volgens mij had bijna iedereen wel een jaar ertussenuit willen doen om meer van de wereld te zien.