Mijn dag

Elke ochtend begin ik met mijn laptop aan te doen en dan naar websites te gaan die mij een extra dollar geven.
Als er dan niks te verdienen valt, dan ga ik gelijk muziek luisteren. Van foute muziek tot de dramatische soundtracks die ik kan vinden.
Dan kijk ik even op Tinder.
Ik zie dan iemand die mij gematcht heeft.
We beginnen een heel saai gesprek, over wat wij doen in het leven etc.
Sommige die al gelijk mij aanspreken als “Handsome”
Ik begin mij ongemakkelijk te voelen, omdat ik mij geobjectiveerd voelt.
Het is bijna tijd om te werken, dus ik neem nog even een kop koffie.
Dan ga ik richting het station.
Ik vind mijzelf op dat moment echt niet aantrekkelijk, en voel mij zelfs te verstrooit en lelijk om door de buitenwereld gezien te worden. Toch moet ik mij doorzetten om naar Amsterdam te gaan.
Dus dan pak ik ook even een krantje om even afleiding te zoeken.
Krantje open, krantje dicht. Er valt vandaag niet veel te lezen dan veel ellende in de wereld. Ik stap de trein in en voel me gelijk ongemakkelijk, omdat er veel mensen tussen mij staan. Veel praten over school, werk, of iets anders.
Opeens zie ik dan ook mensen staan in de trein, die ik dan herken van vroeger. Sommige waren van mijn school, sommige die ik herkende van Facebook, andere van datingsites.
Maar ik zeg niet tegen hen dat ik ze ken, want zij weten niet meer wie ik ben, of ik kende zij nauwelijks.
Ik wil mij zelf wel denken dat je het beste de dingen moet loslaten van het verleden, maar je kan het verleden nou eenmaal niet vergeten. Alleen de toekomst die vergeet, en voor de rest heb ik nou veel dingen in mijn hoofd om druk te maken.
Als ik even later in de tram instap val ik heel even in slaap.
Dan schrik ik wakker totdat ik bij mijn werkplek komt.
Mijn lieve collega’s die mij dan goeiemorgen zeggen en vragen hoe het met mij gaat. “Het gaat goed hoor” zeg ik dan.
“Lekker weekend gehad?” vragen ze.
“Nee hoor niks bijzonders hoor” zeg ik bescheiden.
“Gewoon rustig gehad?”
“Ja behoorlijk” en dan doe ik mijn uniform aan en probeer er mijn dag er maar het beste van te maken.
Want ik moest toch mijn verleden loslaten, niet waar?