Het Mooiste Woord

Woorden. Losse delen van een zin. Meer heb ik er nooit over nagedacht. Tot iemand mij vroeg om een Nederlands woord te noemen dat ik het mooiste vind. Ik was verbijsterd. Ik kon geen enkel Nederlandse woord bedenken dat ik echt mooi of, op z’n minst, leuk vind. Aldus begon mijn jacht naar het mooiste Nederlandse woord.

In het begin dacht ik aan woorden die het meest gebruikt worden. Woorden zoals mooi, gezellig en lekker kwamen snel in mijn gedachten. Met deze woorden kun je een “praatje” maken met een Nederlander. Op z’n minst zal hij je met een glimlach belonen voor je poging om Nederlands te spreken. Maar hoe meer ik over deze woorden denk, hoe zekerder ik weet dat ik ze geen bijzondere woorden vind. Althans, niet bijzonder genoeg om ze mooi te vinden en om één van deze woorden tot het mooiste woord te kiezen. Ik kan niet zomaar een woord kiezen tot het mooiste woord omdat het een nuttig woord is.

Ik ken al veel Nederlandse woorden. Er moet toch één woord zijn dat ik kan bekronen als het mooiste woord? Niets is minder waar. Hoe meer keuzes je hebt, hoe moeilijker het is. Ik bleef twee dagen met dit onderwerp worstelen en ik kon nog steeds geen woord kiezen. Ik werd er moe van. Ik werd er boos van. Ik besloot dat ik was het beu, dat ik er niet meer over zou denken en dat ik andere dingen ging doen.

Onverwacht kom de oplossing. Daar zat ik op mijn bank. Een boek op mijn schoot. Een glas ijsthee in mijn hand. De wind waait door mijn haar. Ik ben blij. Ik ben tevreden. Ik ben onbezorgd. Ik kom tot rust.

Moe, boos, beu, blij, tevreden, onbezorgd en tot rust komen. Ze zijn allemaal emoties. Wat is groter dan emotie? Alles wat je doet of zegt, doe je of zeg je met emoties. Geen emoties tonen is ook een emotie – onverschillig is ook een emotie. Op dat moment wist ik het. Een woord dat emoties beschrijft. Gevoel is, zonder twijfel, het mooiste woord voor mij.