Gast!

Als oud-hotello heb ik moeite wanneer het over ‘klanten’ gaat.

Op de Hotelschool is dit namelijk al 100 jaar een scheldwoord. Zoals we daar zeiden: Op de Wallen in Amsterdam hebben ze klanten, wij hebben gasten. En met wij, bedoelden wij, mensen werkzaam in de gastvrijheidsbranche. Ondanks dat ik dat al enige jaren niet meer ben kan ik het idee dat ‘klanten’ een scheldwoord is, niet loslaten. En met mij, vrijwel alle oud-hotello’s die ik nog spreek.

Op Wikipedia zocht ik het op: Een klant is een afnemer van een goed of dienst van een leverancier waar in principe een betaling tegenover staat. In principe, enfin. Een gast is voor Wikipedia de horeca vertaling van klant. Fout!

Waar het hem dan wel in zit? In de benadering en de behandeling van mensen. Je behandelt iemand die te gast is nu eenmaal anders dan een klant. Je zorgt ervoor dat gasten krijgen waar ze al die tijd op hebben gewacht, dat ze de service ontvangen die ze verdienen en een ervaring overhouden die ze graag met hun vrienden en familie delen.

En klanten? Die trekken een nummertje en blijven een nummmertje, net zoals op de Wallen.

Alhoewel, daar maak je tenminste nog een nummertje.