De struggle tussen creativiteit en klanten

“Iedereen die in de zee van grafische en kunst-achtige klusjes heeft gezwommen weet dat het er krioelt diverse soorten klanten. Maar de standaard goudvissen die zich daar bevinden zijn niet degenen die wij woeste creatieve zeevaarders vrezen, het zijn die verrekte betweterhaaien die verantwoordelijk zijn voor het constante haar uittrekken van onze toekomstige kale scalp.
Pijnlijk spuien ze met de kracht van een walvis hun ongenuanceerde en soms belachelijke meningen en suggesties in je gezicht en brengen ons constant in twijfel waardoor het leven van een armzalige oncreatieve kantoor-landrot zonder ideeën zo slecht nog niet lijkt.

“Kan het niet in een andere kleur?”

“wat voor kleur?”

“Een kleur die mij het gevoel geeft van oma’s zalige koekjes op een warme lentedag met een teder briesje en de liefde van een spinnende kat tegen je linkerbeen.”

“Ehm wat dacht je van paars?”

“Nee”

“Roze?”

“Nee”

“Kunt u niet een iets minder gecompliceerde uitleg geven van wat u wilt?”

“Ja zeg, het is uw taak als ontwerper mijn boodschap over te brengen!”

*zucht*

Het is als fietsen, leuk en buitengewoon sportief tot er tegenwind opsteekt want dan is de lol er gauw van af en worden we snikkend wanhopig en vragen we ons af waarom we überhaupt op t idee zijn gekomen dat we die berg wel ff zouden op fietsen.
Uiteindelijk zijn we verdoemd tot het hebben van ideeën die we moeten uiten om niet krankzinnig te worden en het innig verlangen naar perfectie en het creëren van deze artistieke hersenspinsels.
Maar ja het leven is nou eenmaal bergopwaartse reis en om hogerop te komen zullen we moeten klimmen, en het verlangen hebben we toch al, dus wie weet is er aan toegeven zo slecht nog niet.”