De beauty Angel

Iedereen heeft het wel, en ik zal niet de enige zijn die er een ontzettende hekel aanheeft, Grote boodschappen dag!!! Bij mij valt ie op vrijdag want zaterdag en grote boodschappen is geen fijne combi voor mijn humeur. Al probeer ik het op vrijdagochtend ook steeds verder uit te stellen. Tegen beter weten in natuurlijk want hoe dichter de klok van 5 nadert hoe meer de AH veranderd in een Living Hell. De makers van The Walking Dead zouden er een zo een aflevering mee kunnen vullen!!

Toch stort ik me vrijwillig in de 1+1-gratis chaos van deze vrijdagmiddag. The Walking Dead doen hun boodschappen via het boodschappenlijstje op hun mobieltje dat nu ook al fungeert als zelfscanner. Als ik oogcontact zoek staar ik in een grote leegte bij die anderen, of ik krijg dezelfde blik die ik herken bij mijn 13 jarige zoon. Als ik hem te lang aankijk, kijkt hij toch redelijk verongelijkt en antwoord hij met een defensief..,”WHAH?”. Ik schaar deze reactie van hem onder onzekerheid, maar gezellig is anders.
Maar dan zie ik een oudere dame, fier, netjes gekapt en met frivole schoentjes met kleine hakjes. Een lust voor mijn oog. Mijn kar raakt de hare en ik kijk haar aan, mijn blik wordt beantwoord met een vriendelijke glimlach, en ik lach terug. Mijn hart vult zich met een warme gloed. Hoe fijn kan een glimlach zijn! De oudere dame en ik blijken dezelfde route door de winkel te hanteren en hierdoor zie ik dat zij het boodschappenbriefje “in levenden lijve” is en haar man haalt alles en stopt het in hun karretje. Ze zoeken hun weg door de winkel als een geoliede machine.
Bij de zuivelafdeling aangekomen hoor ik het stel gezellig kletsen tegen elkander, ik observeer ze nogmaals. En daar gebeurd het, de man legt zijn pakjes Activa bij iemand anders in het boodschappenkarretje. Bij de vrouw van 50 die ik eerder die dag bij de schoonheidsspecialiste onder De Beauty Angel heb zien verdwijnen. De Beauty Angel activeert d.m.v. licht de aanmaak van collogeen en elastine. Mevrouw Beauty Angel kijkt de oudere man strak aan en vraagt hem op een hautaine manier of hij het prettig vindt in haar karretje. De oudere man, totaal van zijn à propos door haar houding, stamelt “Sorry”. Zij, met haar nieuwe voorraad collogeen, verblikt of verbloost niet. Ik heb te doen met de oudere man. “De beauty Angel” klinkt nu opeens naar in mijn oren, niks beautiful aan, aan deze vrouw, die zichzelf de mooiste voelt van The Walking Dead deze vrijdagmiddag.