Childless- not- by- choice

Childless-not-by-choice

Al op jonge leeftijd had ik het allemaal uitgestippeld. Op mijn 18e zou ik voor het eerst met mijn vriendje naar bed gaan en op mijn 28ste wilde ik een gezin starten met een man, twee kinderen en een hond.

Voordat ik het wist was ik 38, allergisch voor honden en mijn biologische klok tikte overuren. Helaas, ondanks dat ik een relatie had, bleef ik na een lang en heftig traject ongewenst kinderloos. Het begin van een periode van rouw. Wat eerst een open wond was is nu een brandend litteken.

Het besef dat het gras bij de buren niet altijd groener is helpt mij in mijn rouwproces.
Zo was ik een tijd lang gefocust op ouders met een gehandicapt kind en zegende ik mijzelf niet deze zware last te hoeven dragen.

Het krijgen van een kindje heeft een enorme impact op je leven. Het ritme van je kind is alles bepalend, je kunt niet meer spontaan iets gaan doen, je lichaam veranderd, je energielevel staat op nul, net als je liefdesleven en je bankrekening. Met het krijgen van kinderen beginnen pas echt de zorgen. Kleine kinderen, kleine zorgen. Grote kinderen, grote zorgen.

Sterker nog op dit moment in mijn proces van acceptatie denk ik dat een leven zonder kinderen nog niet zo verkeerd is.
Dit schrijvende geeft misschien de indruk dat ik niet echt een kinderwens had, maar geloof mij ik wilde niks liever dan moeder worden.
Nooit ‘mama’ genoemd zullen worden, het omgaan met goed bedoelde opmerkingen als ‘dan neem je toch een hond’ of het keer op keer moeten beantwoorden van de vraag of je kinderen hebt is een zware last om te dragen.

Mij vermaken is nooit een issue geweest. Het vinden van mensen om tijd mee door te brengen, ondanks dat ik een groot netwerk aan vrienden heb, is best lastig. Kinderen zijn nu eenmaal een verbindende factor in contacten. En laten we eerlijk zijn, ouderschap kost veel tijd . Tijd deskundigen zeggen dat het opvoeden van twee kinderen tot de leeftijd van 18 jaar zo’n acht uur per dag in beslag neemt.

Op dit moment is mijn grootste uitdaging het vullen van de leegte en het opnieuw verwerven van een plek in een samenleving waar het hebben kinderen nog steeds de norm is.

brgj4u.wordpress.com