Blaming the Kardashians

‘Politie: Overval Kim Kardashian eigen schuld’ verschijnt op mijn scherm.

Verbijsterd open ik het artikel. De Franse politie verkondigt tegenover de internationale pers dat het ‘toch echt een beetje haar eigen schuld is’ dat vijf mannen op zondagnacht Kardashian’s tijdelijke woning op 7 rue Tronchet binnendrongen, haar onder schot hielden, vastbonden en in een badkamer opsloten om er vervolgens vandoor te gaan met miljoenen aan sieraden. Het zou gaan om een ‘extreem zeldzaam’ geval; Parijs zou daarom niet onveiliger zijn dan andere steden. En laten we eerlijk zijn, je vraagt er met zo’n lifestyle en online exposure natuurlijk wel een beetje om. Toch?

Een dergelijke wanhopige poging tot damage control is niet verrassend gezien de flinke klappen die de stad heeft moeten incasseren. Het laatste wat je dan kunt gebruiken is nog meer negatieve publiciteit door iemand met een miljoenenbereik op social media. Kortpittig, onwetend Nederland doet uiteraard mee aan dit knap staaltje victim blaming:’moet ze maar geen waardevolle dingen meenemen, dat is er om vragen’, ‘komt zeker aandacht tekort’ en ‘dat krijg je als je altijd loopt te showen met je spullen’ zijn slechts enkele opmerkingen waarmee zij krampachtig vasthoudt aan haar wil de wereld als rechtvaardig te zien.

Victim blaming, ofwel het slachtoffer de schuld geven van hetgeen hem/haar is overkomen, is een psychologisch mechanisme waarmee we dit wereldbeeld in tact proberen te houden. Hoewel we ondertussen toch moeten weten dat het leven niet altijd eerlijk is en onschuldige mensen slachtoffer worden van rampen, criminelen en terroristen, lijkt de naam ‘Kardashian’ reden genoeg om terug te grijpen naar de ‘dan moet je ook maar geen kort rokje dragen, dan vraag je er gewoon om’ mentaliteit. Door maar hard genoeg te roepen dat het Kardashian’s eigen schuld is, kunnen we aan het eind van de dag met een gerust hart ons bed in duiken omdat ons geloof in een rechtvaardige wereld onaangetast is gebleven.

Hoewel victim blaming wellicht onschuldig mag lijken, maken we ons schuldig aan secundaire victimisatie met verregaande gevolgen voor het zelfbeeld en de aangiftebereidheid van (toekomstige) slachtoffers. Love or hate her, feit is dat Kim Kardashian ten prooi is gevallen aan vijf brute, gewelddadige overvallers. Slachtoffers vechten al tientallen jaren voor meer erkenning en rechten. Gestaag maken we progressie. Laat dat alstublieft niet voor niets zijn geweest. Zélfs niet omwille een Kardashian.