Bildecolleté

Ik ben een bescheiden persoon. Dat zou je niet zeggen misschien, aangezien ik mijn column met het woordje ‘ik’ begin. Maar toch is het zo. Dat zie je aan me. Zelfs mijn borsten zijn bescheiden. Ik vind het best een beetje jammer dat ik niet gezegend ben met een diep decolleté. Dat is gewoonweg doordat mijn borsten al vroeg in mijn tienerjaren stopten met groeien. Heel flauw. Maar als ik voor een stel mooie borsten in de rij zou hebben gemoeten, zouden ze waarschijnlijk niet veel groter zijn geweest. Dan zou ik tegen andere dames hebben gezegd: ‘Nee joh, ga gerust voor. Ik kijk wel wat er over blijft.‘ Zo ben ik nou eenmaal. Bescheiden.

Nu werd ik onlangs geconfronteerd met een bildecolleté van een man. Ken je ze? Van die mannen die veelal hurkend druk in de weer zijn met wat gesleutel aan een of ander voorwerp om het te fixen. Dat vind ik nou zo mooi aan die mannen! Dat ze dingen fixen. Om de een of andere reden hurken ze altijd met de kont naar je toe gekeerd, de broek een beetje afgezakt. Pronkend met de bovenkant van hun billen, compleet met bildecolleté. Vaak nog met wat uitstekende donkere haren, die de grens tussen rug en kont wat doen vervagen.

Ik ben jaloers op deze mannen. Zij zijn namelijk niet bescheiden. Zij zijn trots op hun bildecolleté en showen het te pas en te onpas aan een ieder die het wil zien. En aan hen die het niet willen zien. ‘Wat maakt dat deze mannen dat doen?’ vraag ik me dan af. Ik dacht altijd dat imponeren met een decolleté een taak is voor de vrouw. Zijn ze soms jaloers op het decolleté van een vrouw? Willen ze aandacht? Is dit een doorgeslagen emancipatie-dingetje?

Beste sleutelmannen, ik zal jullie zeggen: ‘Jullie hebben dit helemaal niet nodig! Wij vrouwen vinden jullie al helemaal geweldig. Ook zonder bildecolleté. Juist zónder bildecolleté! Want jullie fixen dingen. Jullie imponeren ons met jullie fix-kwaliteiten. Jullie maken ons blij. Dus lieve sleutelmannen, laten we afspreken dat 30 oktober Decolletédag , ook voor jullie is. Doe verder vooral geen moeite. Koop een riem. Fix je ding met opgeheven hoofd en opgehesen broek. Dan geven wij je een koud glas bier om je te bedanken. Of twee. Gehuld in een blouse met de bovenste knoopjes open. Met daaronder een stel kleine of grote borsten. Naar gelang onze bescheidenheid.’