Bang om pijn te doen

Er staat een aantrekkelijk meisje tegenover je en ze is bang om je pijn te doen. Dat zegt ze tegen je. Het is duidelijk dat ze er moeite mee heeft, je ziet het aan haar lichaamstaal, misschien beginnen haar ogen al te tranen. Het is frustrerend voor haar. De meeste mensen maken dit niet mee in hun dagelijks leven, maar ik zie het met enige regelmaat. Ik ben 1,93 meter lang en heb niet eens half zoveel scrupules als zij. En dan is zij bang om mij pijn te doen.
Ik kan wel opscheppen dat ik bescherming draag en dat ik wel een stootje kan hebben. Of ik kan uitleggen dat dit nu eenmaal vechtsport is, dat het geen realiteit is als ze niet serieus durft te zijn.
Maar dat zijn allemaal dingen die ze wist toen ze de sportschool binnenkwam. En later tijdens het sparren hou ik me in. Maar ik ga wel zitten vervelen en maak het haar moeilijk. Ik wil haar laten zien wat ‘echt’ is, alsof zij niet weet hoe zwaar het is om te vechten tegen iemand die twee gewichtsklassen hoger zit. Zelfs al is het haar eerste les, ze weet het waarschijnlijk beter dan ik.

Shit happens. Het is les die je regelmatig leert, in de grote mensenwereld. Maar het is ook een excuus om een pestkop te zijn.

Mensen pijn doen is een belangrijke vaardigheid, dat durf ik zo te zeggen. De mens is geprogrammeerd om grenzen op te zoeken en ongelukkigen die geen grens aan kunnen geven, hebben een probleem. En dan hebben we het nog niet eens over het aanzienlijke percentage van mensen dat überhaupt bijna geen geweten heeft, die je alleen kunt tegenhouden als je eerder begint met geweld dan zij.

Maar dat is nog steeds een mooi excuus.

Deze verleidelijk simpele ideeën worden vaak samengevat als shit happens, hard maar waar, zachte heelmeesters maken stinkende wonden, enzovoorts. Het zijn goeie richtlijnen om iets mee te bereiken en dingen beter te maken in het leven. Het zijn allemaal ook uitstekende excuses om mensen buiten te sluiten, mensen pijn te doen, muren te bouwen en het leven onnodig zwaarder te maken.
Soms moet je iemand aan zichzelf overlaten. Soms moet je iemand vrijlaten zodat diegene in een woestijn van tegenslag en eenzaamheid kan leren zijn eigen leven te affirmeren. Maar pas alsjeblieft op wanneer zulke mooie woorden uit de mond komen van iemand die sterk, rijk of machtig is. Ik weet wat het is om een pestkop te zijn en ik herken mijn soortgenoten onmiddellijk.