(Ver)slapen

Na een hele vakantie uitslapen moest ik er vorige week weer aan geloven; de wekker ging af na een lange zomerslaap, maar deze keer was het een teken dat het tijd was om mijn tassen te pakken voor de universiteit. In het weekend ging de bekende ringtone ook af en niet omdat ik hem vergeten was uit te zetten, maar voor rijles. Ik weet niet precies hoe het me is gelukt om stipt 09:00 uur buiten te staan na een hele week van 06:00 uur opstaan en 20:00 uur thuis zijn. Alleen na tien minuten wachten was er nog steeds geen auto te bekennen met een L erop. Uiteindelijk kreeg ik een Whatsapp berichtje: ´Sorry. Mijn wekker is niet gegaan. Ik schrik net wakker van de geluiden buiten. Spijt me verschrikkelijk!´ Ik had eerder verwacht dat hij in de file zou staan, maar blijkbaar is 09:00 uur in het weekend ook voor volwassenen te vroeg. Ik antwoordde dus in shock: ´O oké 😉 Ik vroeg me al af waar je bleef…´ Ik weet niet waar ik die smiley vandaan haalde. ´Ik schaam me kapot. Maar ik ben echt pas net wakker´, typte hij nog (ik verbeeld me hem in pyjama). Maar toen viel het kwartje: ´Kom je er dan zo nog aan?´ Nou, het antwoord is wel duidelijk, want ik zit me nu maar af te reageren op papier. Ik ben nu aangekleed, maar kan amper mijn ogen nog openhouden, dus misschien is het wel veiliger dat ik nu niet op de weg zit. Het enige frustrerende is dat ikzelf niet heb kunnen uitslapen en daarnaast is het mij wel gelukt om deze hele week op tijd op te staan. Mijn advies voor andere rijlesinstructeurs of mensen die te vroeg op moeten nu de scholen en het werk weer gaan beginnen of al begonnen zijn: zet je wekker niet binnen handbereik van je kussen én als je je verlost hebt van het harde geluid, nadat je er half heen bent gestruikeld als een zombie, strompel dan ook nog even door naar een lichtknop, want zelf heb ik de neiging om daarna weer in mijn warme hol te kruipen en met licht aan ga je als het goed is minder snel terug naar dromenland. Bij mij is het tenminste tot nu toe gelukt om me na een kwartiertje weer uit bed te trekken (soms met enige hulp van koffie naast mijn bed en een oplettende ouder moet ik toegeven). En anders de volgende keer toch maar eerder naar bed.