Trein kent mij

De trein kent mij op vele vlakken. De trein kent mij beter dan mijn collega’s of vrienden. De trein heeft mij gezien in al mijn facetten. Met mijn maskers op en af. Omdat ik dacht dat ik niet opviel en niemand me zag.

Toen ik een baby was. Op mijn moeders schoot. Fascinerend kijkend naar de gebouwen en wolken die flitsend voorbij kwamen. Niet wetende wat het leven inhield. Niet wetende dat het ow zo geweldig kan zijn. Maar ook ow zo fucking pijnlijk. Zin om alles te ontdekken zonder de gevolgen te kunnen overzien.

Toen de conducteur nog kaartjes knipte en genoeg tijd had om een praatje maken. Toen wij nog met elkaar praatte en elkaar in de ogen keken in plaats van naar een smartphone, iPad of laptop. Toen was praten nog heel gewoon.

Toen ik kind was. Op weg naar een pretpark. Met al mijn vriendjes en vriendinnetjes. Mijn moeder langs mijn zijde. En zakken snoep en ondeugd in mijn schooltas. Toen het leven nog zo heerlijk zorgeloos was.

Toen ik puber was. Met vriendinnen, wijn en schaterlachen. Op weg naar de zee en de zon. Of op weg naar een onbekende bestemming. Gewoon om op avontuur te zijn of weg te zijn van de dagelijkse routine en verplichtingen. Weer even dat kind te zijn op mijn moeders schoot. Onderweg naar Schiphol naar een tropisch oord. Of met mijn vriendje seksend in een oude treincoupe.

Toen ik adolescent was. Op weg naar de Universiteit in een dampende veel te volle trein met schreeuwende pubers. Nog even snel lezend in een studieboek voor mijn tentamen. Fit, scherp en serieus of kotsend en ziek in de wc. Na een nachtje doorhalen op studenten-donderdag met een klein beetje teveel wodka op. Treinen en toiletten wat een perfecte combi.

Toen ik een volwassen vrouw was. Onderweg naar mijn werk. Vol met ambitie. Onderweg naar een sollicitatie. Of met tranen in mijn ogen. Na het besef dat het leven soms best heftig is. Of juist magisch mooi.

Nu als mama. Van mijn eigen kind die met pretogen op mijn warme schoot zit. Om te laten zien dat treinen zo leuk is. En jij dat gaat ontdekken zoals ik dat heb gedaan.

Viola Bos.