Testosterontoeteren

Toeteren. Vanochtend was het weer zover. Wat is dat toch dat mannen (daar ga ik tenminste vanuit, er zitten doorgaans toch nog weinig vrouwen in van die grote werkbussen met open laadbak – puntje emancipatie dames!) per se op die claxon moeten drukken, terwijl ik ’s morgens om kwart voor zeven probeer om een energiek rondje te lopen? Het eerste wat ik denk is: “Oh nee hè, er hangt zeker een stuk wc-papier uit de achterkant van m’n hardloopbroek. Aannemelijk, maar (deze keer) niet het geval.

Wat is het dan wel? Het ging vast niet om m’n billen, want ik had gewoon een lange broek aan en niet zo’n hotpants waar m’n cellulite mooi in uitkomt. Van m’n blonde haar kan zelfs een automobilist van kilometers ver zien dat het toe is aan een verfbeurt en de staat van m’n taille was onzichtbaar in het bloezende-ja-ik-heb-twee-kinderen-jasje (missie geslaagd). Een vriendelijke aanmoediging is het volgens mij ook al niet, want als ik daar met Peter hardloop is er nooit iemand die toetert, terwijl je dan eigenlijk een dubbele reden zou hebben om ‘Hup! Toe maar!’ te trompetteren.

Er blijft dus maar één reden over: het gaat deze heren niet om mij. Nee. Natuurlijk niet. Het gaat ze om zichzelf. Iets met ego’s en testosteron dat gevoed moet worden: “Laat het meiske maar ff goed zien dat ik besta” – en wie weet zwaait ze terug, haha! Gelukkig trap ik daar al een jaar of vijftien niet meer in, want al wie er toetert: ik zwaai nooit meer totdat ik er zeer, zeer zeker van ben dat het een bekende is (kwam ik achter toen ik een jaar of vijftien, zestien was en ik tijdens een rondje skeeleren niets anders deed dan zwaaien). Sterker nog, ik kijk ook niet meer op. Ik loop stug door, recht zo die gaat. Je zou kunnen zeggen: gun ze dat lolletje en steek gezellig je hand op. Of: wees blij dat er nog naar je getoeterd wordt. Maar daar heb ik dus helemaal geen zin in, ’s morgens om zeven uur. En ’s avonds om zeven uur trouwens ook niet. Als je toch graag wilt laten zien wat je in huis hebt, doe dat dan gewoon een keer tijdens een biertje in de kroeg of zo. Met een goed verhaal of goeie grap. En ja, die mogen gerust over seks gaan. Of domme (nep)blondjes. Of een combinatie daarvan. Dan ken ik er ook nog wel eentje. Over stoere mannen die toeteren en iets met compenseren.