Soep met appelmoes

Nadat ik inmiddels anderhalve week weer terug ben in Nederland na mijn stage, is het tijd dat mijn familie mijn nieuwe huisje komt bezichtigen. Ik moet zeggen, er heerst altijd wel een beetje een bepaalde druk. Je wilt je familie toch het idee geven dat je het allemaal prima kunt redden.

Begrijp me niet verkeerd hoor, dit is geen uitgebreid gebed waarin ik dank voor wat god me allemaal gegeven heeft en hoe gelukkig ik mijzelf mag prezen. Het is meer een realisatiemomentje uitgedrukt in woorden. En daarbij, je moet toch een beetje een ‘’catchy’’ titel hebben voor je artikel.

‘’Wie heeft de tijd vooruit gezet?!’’
Half drie, shit! Hoe kan dat nou weer, het was daarnet nog twaalf uur. Ik open snel de voorraadkast en vraag me af of het aanbod niet iet wat schaars is. Met nog één pak ice tea en wat crackertjes begin ik me bijna te schamen. Verder zie ik een groot aantal pastaverpakkingen, potjes met sauzen en maïs in blik. Nu ben ik niet de aller slechtste kok die de wereld ooit gezien heeft, maar zelfs ik begrijp dat dit geen fijne versnaperingen zijn voor bij de koffie.

Halsoverkop spring ik op m’n fiets waarvan ik hoop dat de banden niet alweer zacht zijn. Onderweg naar de supermarkt die op nog geen twee minuten afstand ligt vraag ik me af of ze het niet zijn vergeten, om langs te komen. De afspraak was toch wel om drie uur? Na vijf korte minuten sta ik alweer buiten. Waarom gaat de tijd altijd sneller als deze al zo schaars is?

‘’Wil je daar misschien wat ijs bij?’’
Heeft het nog nut om het drinken in de koelkast te zetten? Ik betwijfel het, maar realiseer me dat ik anders wel ijsklontjes heb liggen in de vriezer. Speaking about it, we hebben sinds kort een nieuwe koelkast aangeschaft, eentje met vriezer. Geheel functioneel, energiezuinig en veel ruimer dan dat kansloze koektrommel-formaatje wat we voorheen hadden.

De deurbel ringt, daar zijn ze dan. Mijn vriend Roberto, saved by the bell, maakt zich klaar om naar zijn werk te gaan. Zonder dollen, hij had er oprecht graag bij geweest. Maar daarentegen is de nieuwe koelkast natuurlijk ook niet uit de lucht komen vallen.

‘’Lekker met kaneel’’
Bij zo’n housewarming horen dan ook cadeautjes, toch? Met volle handen komen mijn oom, tante en twee nichtjes binnen gelopen. Het opgeruimde aanrecht veranderde meteen in een heuse etalage met een ruim assortiment van flora en voedselbakjes. Zo lief dat m’n tante is heeft ze zelfgemaakte tomatensoep en appelmoes meegenomen