Pierre!

Met een welhaast verlegen blik kijkt de grijzende man het drukke en luidruchtige supportershome in. Schuin staand aan de bar drinkt hij z’n glaasje bier leeg. De attente barman zet gelijk een nieuw koud biertje bij hem neer. Een korte knik en een knipoog van de barkeeper zegt “deze heb je van mij”. Met een verlegen glimlach neemt hij dankbaar het drankje aan en geniet van de eerste slok. Met zachte stem zegt hij “Danke jong”. En hij aanschouwt de drukte om hem heen. Anderen in de ruimte hebben het hoogste woord en praten met luide stem en veel armgebaren zodat iedereen kan horen en zien wat wordt gezegd. Voetbal supporters en spelers van het eerste elftal staan amicaal maar met een serieuze toon te praten na weer een voetbalwedstrijd die niet is verlopen als gewenst. Weer een thuiswedstrijd slecht gespeeld en verloren. Passie en inzet is wat er ontbreekt! Kwaadheid en teleurstelling overheersen en “men” is bang voor weer een teleurstellend voetbalseizoen. Als ze de man aan de bar om zijn mening vragen antwoordt hij met rustige en bedeesde stem; “Je kan teleurgesteld of kwaad zijn na een nederlaag, dat mag. Maar gelukkig is er komend weekend weer een wedstrijd waar we onze trots weer supporten!” Met een goedkeurende knik en wat binnensmonds gemompeld nemen de meeste aanwezigen de woorden in zich op. Wijze en positieve raad van een oud-speler van de club die uit ervaring weet hoe het balletje rolt. Hij is er de man niet naar om te wijzen naar de technische staf of de nieuwe trainer. Ook het groot aantal nieuwe buitenlandse spelers zal hij niet de schuld geven van weer een stroeve competitie start. “Geef iedereen de tijd en dan komt het vanzelf goed” sprak hij van de zomer na het uiterst moeizaam verlopen eerste jaar na de promotie naar de eredivisie. Zo is het hemzelf ook vergaan en zo loopt het nog steeds. Kampioen geworden met Feyenoord en Paris Saint-Germain en geliefd bij alle supporters van de clubs waar hij ooit speelde, tot het Nederlands elftal aan toe! Dagelijks staat hij klaar voor zijn Roda JC en de fans en nooit zal hij zich negatief uitlaten. Misschien eens een kritische opmerking maar nooit ten nadele van de club of haar medewerkers. Natuurlijk doen bepaalde beslissingen hem pijn maar uitspreken zal hij zich niet. Dankbaar als hij is dat hij hier heeft mogen voetballen en geworden is wat hij vandaag de dag is. Pierre Vermeulen, geliefd van Kerkrade tot Rotterdam en van Parijs tot Angers, is trots op zijn clubje en laat dat elke dag blijken!