Oproepje

Amélie Poulin, hoofdpersoon uit de gelijknamige film, doet in het geniep allemaal aardige dingen voor anderen. Ze brengt bijvoorbeeld zoekgeraakte spullen terug en dat maakt haar stilletjes blij.
Uit ervaring weten we dat niet alleen hulp krijgen maar ook hulp bieden de mens een goed gevoel geeft. En het effect wordt nog groter als mensen de hulp gadeslaan: ook de toeschouwers ervaren positieve gevoelens. Wat meteen de populariteit van amateurfilmpjes over heldhaftige en bijzondere hulpacties verklaart: wie kent niet de uitgemergelde hond die na weken uit een kloof wordt getakeld, de bedelende dakloze die een klein orkestje om zich heen krijgt en sprakeloos toeziet hoe zijn pet vol raakt. En die vrouw die ternauwernood uit een zinkende auto wordt getrokken en wier hond dan ook nog gered wordt… allemaal heerlijke oppeppers voor de kijker!

De vermaakindustrie weet dit en maakt daarom graag series over mensen in ellende. Koppels met schulden, kluswoningen, dubbele hypotheken of slechte tanden. Familieleden die elkaar naar het leven staan en een diner nodig hebben om weer met elkaar te kunnen praten. Stuk voor stuk slimme combi’s van ramptoerisme en feelgood entertainment. De Yin en de Yang in onze psyche. En de kijker.. die leeft en lijdt graag mee, aan t einde is er immers de heerlijke geruststelling dat er toch nog goedheid en rechtvaardigheid in deze wereld bestaat. En met zoiets als ´treitervlogs´ kunnen we wel wat positiviteit gebruiken toch?

Wat een mooi bruggetje biedt naar de brandende kwestie: wat houdt je tegen om vandaag je eigen feelgood verhaal te realiseren? Zoek een knellend probleem of onthande medemens en reik iets aan. Een zitplaats, kauwgumpje, vijf minuten aandacht… t kan van alles zijn. Doe niet schamper over de kleinheid van je dienst. Amelie begon ook als een pocket boekje en uiteindelijk is er toch maar mooi een film over haar gemaakt. Al zou ik daar niet op tellen. Zorg wel voor toeschouwers.

Laat je in elk geval sterken door het feit dat je dit stukje bent gaan lezen wat erop wijst dat je het in je hebt! Want gemakzuchtige en onaardige mensen lezen niet. Nauwelijks. In elk geval geen stukjes met titels als ´Oproepje´.