Met z’n allen

Premier Rutte blijft er maar op hameren: ‘als we er met z’n allen achter staan’ komt alles wel goed. Wij met z’n allen. Ik vraag me toch af hoe onze premier dat nu ziet. Want wie zijn dat dan, wij met z’n allen? Alle Nederlanders? Of een selectie van alle fatsoensrakkers in ons land? Alle rechts stemmende mensen met de Nederlandse nationaliteit? We kunnen enkel gissen naar zijn bedoeling of beter gezegd wens…
Maar goed, stel dat het ons echt allemaal betreft. Hoe gaat dat dan? Hebt u wel eens een feestje voor een grotere groep georganiseerd? Of een vergadering? Hoeveel mensen van uw wensenlijstje hebt u toen voor dat doel op een bepaald moment weten te ‘regelen’? Valt niet mee he, iets afspreken met meer dan een paar mensen. Iedereen is druk, en druk op andere momenten dan dat het jou uitkomt. En zo denken anderen er ook over. We hebben allemaal ons eigen leven, ons eigen ritme, onze eigen wijze en vooral ook eigen mening!
Dat laatste is misschien nog wel minstens zo bepalend voor wat we wel of niet ‘met z’n allen’ kunnen bereiken. Laten we voor de aardigheid eens zeggen dat we allemaal tijd hebben om samen iets te doen – een godsonmogelijk gegeven dus. Alleen het Nederlands Elftal in een WK-finale weet de grootst mogelijke groep Nederlanders gezamenlijk iets te laten doen, namelijk bier drinkend tv-kijken. Op dat moment is een voor Nederlandse begrippen grote groep mensen het ‘eens’ over Oranje en de leeuw en z’n hempie etc. Maar, hoe ziet Rutte dat met onderwerpen als het eigen risico in de gezondheidszorg, veiligheid of asielzoekers?
Ik praat regelmatig met een klein clubje vrienden van me. Van de vier – ja met hoeveel mensen kunt u het eigenlijk goed vinden? – zijn er bij deze thema’s toch zeker drie met ‘uiteenlopende inzichten’ zal ik maar zeggen. Gaan we dezelfde discussie nogmaals beginnen met een glas bier erbij dan worden meningen nog veel uitgesprokener. Kun je nagaan wat dit moet worden als we ‘met z’n allen’ de neuzen een kant op moeten laten wijzen … en tegelijkertijd ieder in zijn waarde moeten laten en de democratie een handje helpen… Ik ben toch een beetje bang dat velen dit ‘met z’n allen’ aan zich voorbij zullen laten gaan. Uit ervaring dus want eens worden we het toch niet.