“Loslaten”

“Loslaten”
Toch wel het meest trendy woord van nu.
Echter ik heb er wat problemen mee; ben meer van het “vasthouden”, “omhelzen en omarmen van elkaar en de verscheidenheid aan tradities”.
Totaal geen trendsetter dus, nog volger.
Hoe ga ik het dan verder redden?
Voordat we bijvoorbeeld ons kind “loslaten”, zou het dan niet handiger zijn in deze maatschappij dat we elkaar eerst beter leren kennen, meer zouden vasthouden; zodat het uitgemergelde buurmeisje wel met ontbijt naar school gaat, en dat jongetje dat wel erg vaak van de trap valt geholpen wordt; want ik word eerlijk gezegd een beetje ziek van het woord “loslaten” als we leven in een wereld dat niet klaar is voor deze term/nieuwe traditie.
Het Boedishme zegt “loslaten” want een kind is niet je bezit. Daar ben ik het volkomen mee eens; maar hier leven we niet in een veilig afgeschermd klooster met enkel mooie boedistische mensen met inherente gedachten.
We zitten opgesloten in een land vol egocentrische persoonlijkheden namenlijk door dat loslaten. Wat vroeger “Eenieder voor zich; en God voor ons allen” was, is mijns inziens vrij vertaald naar deze tijd “Eenieder voor zich”. Probeer maar eens wat liefs te zeggen tegen een volkomen vreemde op straat; hij/zij denkt dat je gek geworden bent of iets van ze moet. In een dorp of op een eilandje wordt deze vriendelijke gesture nog enigszins getolereerd; ons kent ons; en we weten alles van elkaar.
Voordat u denkt dat ik niet capabel ben in loslaten; dat gaat mij namelijk wel redelijk goed af; van kinds af aan al in de kinderboederij; liet ik alle konijnen vrij die in een hokje zaten. Zou dat ook graag zien in de dierentuinen; daar waar een dier niet thuishoort en enkel gecreëerd is voor animatie.
Zo stoppen we ook Ma (en wellicht Pa ook, als die nog leeft na zijn pensioen) in een verzorgingstehuis. En ik ken mijn buren niet; tenzij we een straatprijs winnen voor een feest of loterij. Dus hoe wilt u mij nog overtuigen van het feit dat “loslaten” de juiste trend is?
Laat niet los; laat vrij…
Red wie je redden kan.
Ik zou zeggen; houd elkaar vast zolang het kan.
Om toch positief te eindigen,
twee citaten van, voor mij grote helden;
“Vluchten kan niet meer; schuilen bij elkaar nog wel (Ramses Shaffy),
“Doe iets van tederheid, doe iets dat niemand begrijpt; maar “Doe iets!” (Frank Boeijen).
Zoek het op; luister ernaar, met aandacht.
En de wereld werd weer mooier!