Lang zul jij leven!
Lieve K,
Lang zal jij leven, lang zal jij leven, lang zal jij leven in de gloria. In de glóriá! In de glóriá! Hieperdepiep hoera!!!!!!!!!!!! Dit oer-Hollandse verjaardagslied wordt vandaag in menig huishouden gezongen. Zo ook bij jou. Vandaag ben jij 11 jaar geworden. Bij die leeftijd hoor je heel vroeg uit je bed te komen en aan je ouders te vragen of je al naar beneden mag. Wetende dat in de woonkamer ballonnen, slingers en cadeautjes op je wachten. Op van de zenuwen moet jij op en neer springen en reikhalzend uitkijken naar wat de dag allemaal brengen gaat. Taart eten, chips snaaien en veel frisdrank drinken.
Maar vandaag lig jij op bed, alwéér. Je voelt je misselijk en ontzettend verdrietig en dat is dan nog zacht uitgedrukt. Je lijfje trekt het slecht en dat maakt dat je in bed moet blijven. Niet omdat het kan maar omdat het moet. Het einde van de chemo’s is in zicht maar wat moet jij knokken lieve K. De ene mens is de andere niet maar als ik je ziekteproces volg dan krijg ik steeds vaker het gevoel dat mijn behandelingen een picknick waren in vergelijking tot die van jou. Dat is natuurlijk niet zo maar de pijn, ellende en nog meer pijn die jij op je bordje krijgt is bij mij beperkt gebleven. Daar koop je nu niets voor maar ik vind wel dat je mag weten dat ik je ontzettend bewonder en dapper vindt.
Ik weet wat is het om in die binnenkant te zijn. Die binnenkant van je lichaam die alle klappen moet opvangen en verwerken. Die binnenkant waar de chemo’s doorheen moeten om jou weer beter te maken. De buitenkant ziet het wel maar voelt het niet en dat maakt het zo moeilijk om uit te leggen. Als mensen zeggen, ‘Ik kan mij er iets bij voorstellen’, mag je best zeggen dat ze dat helemaal niet kunnen. Gelukkig maar. Dus hou moed K, niet omdat het kan maar omdat het moet.
Nog even en dan zijn de ergste behandelingen voorbij. Dan kan en mag je lichaam weer aansterken en ook aankomen. Ik las dat je zo vermagerd bent. Ik zal nooit meer grapjes maken over het feit dat ik geen ons ben afgevallen tijdens mijn chemo’s wetende dat jij die kilo’s nu juist heel goed kunt gebruiken. Bijt nog even door, de finish is in zicht en doe het omdat het moet en omdat jij het kan.
Ik hoop dat er vandaag voor jou toch enkele lichtpuntjes zullen zijn. Je wordt maar één keer elf jaar.
Jij leve hoog, jij leve hoog. Ja hoog, ja hoog, jij lévè hoog! Van harte gefeliciteerd K en nog vele jaren in blakende en uitmuntende gezondheid toegewenst!