Is er leven na de dood?
Daar wordt heel verschillend over gedacht. Er zijn mensen die zeker weten dat er een leven na de dood is. En dat zeker weten noemen ze “geloven”, rotsvast. Ik krijg dat niet voor elkaar, het is voor mij weten of geloven. Een spirituele hoogvlieger ben ik niet.Wat er na de dood gebeurt, daar zijn de meningen ook weer over verdeeld, dat herkennen we in religies. Tot zover open deuren. Ik vind er niets van, het lijkt zo te zijn. Een overtuiging, die ik niet zo snel in een religie kan onderbrengen, maar misschien iemand anders wel, is de gedachte dat we na de dood onze geliefden die overleden zijn weer ontmoeten. Dat vind ik wel een hele bijzondere. Op zijn minst zou je toch verwachten dat een overgang naar het hiernamaals een andere dimensie moet betekenen, waarin emoties en belangen uit de vorige dimensie er niet meer toe doen. Stel dat het zo is, moet je dat dan wel willen? Als ik mijn vader weer tegen zou komen zou dat een geweldig mooi weerzien zijn. Gespreksstof te over maar wellicht wil hij me de mantel uitvegen om wat ik in het aardse heb uitgevreten. Waar bemoeit hij zich mee,ik ben tenslotte al jaren het huis uit, sterker nog, ik ben dood. Vraag is dus of je je bij deze optie ook kunt onttrekken aan je vroegere geliefden.
De mensen die over het algemeen als het meest realistisch en intelligent overkomen, zijn zij die zeggen: er is niets na de dood. Je blaast je laatste adem uit en dan is het klaar. Lijkt simpel maar daar kom ik toch ook niet helemaal uit. We maken tijdens ons aardse bestaan van alles mee, maar een ding heeft iemand nog nooit waargenomen, dat is namelijk het “niets”.
“Niets” kennen we niet, hebben we nog nooit gezien, geproefd, gehoord, geroken of gevoeld. Er is altijd wel iets. En toch zijn er mensen die denken dat dat het gene is wat we gaan meemaken als we dood zijn, of eigenlijk dus niet meemaken. Waar geloven in een hiernamaals als fantasievol zou kunnen worden beschouwd, kan het verwerpen van een hiernamaals toch als even fantasievol worden beschouwd.
Ik heb een hypothese. Stel dat er een God is. Hij heeft bij de schepping, die verder erg goed in elkaar lijkt te zitten ons niet het vermogen gegeven de vraag te beantwoorden of er leven is na de dood. Bewust? We leven het meest in overeenstemming met zijn bedoeling als we het spelletje meespelen. Dat er niets is. Net als bij Monopoly, het geld is geen echt geld maar we spelen dat dat wel zo is. Wat leuk dat nu de conclusie mag zijn dat atheïsten de meest godsvruchtige mensen zijn.