DOODLEUK

Onze tuin lag er mooi bij en stond schitterend in bloei en vormde een prachtig decor voor een bijeenkomst met de schoonfamilie. De broodjes stonden op de oude tafel en de geur van de verse koffie wurmde zich moeiteloos door de spleten van de houten schuur. Onze kippen kakelden er net zo vrij op los als de aanwezige gasten. Onze dochter van tien was verwikkeld geraakt in een geanimeerd gesprek met haar tante. Mijn schoonzus werkt bij een begrafenisondernemer en vertelde vol vuur hoe mensen gecremeerd worden. Een en ander werkte klaarblijkelijk aanstekelijk voor onze dochter. " Goh, leuk, als mijn papa er niet meer is ga ik een mooie speech houden". Haar tante wond er nu helemaal geen doekjes meer om en deed er zelfs nog een schepje bovenop. Ze fluisterde hardop dat familieleden na afloop een blikje met as van hun dierbare in een plastic tas mee naar huis nemen. De essentie daarvan viel bij mijn dochter gelukkig in verkeerde aarde en het gesprek bloeide daarna vanzelf dood.

De beroemde psycholoog Jung vergelijkt het menselijk leven met een halve cirkel. In het begin van ons bestaan vertoont de cirkel een stijgende lijn. Rondom de middelbare leeftijd begint hij te dalen. We kunnen onmogelijk iets definitiefs zeggen over de dood. Alles wat we erover denken en zeggen is tweedehands. We kunnen niets bewijzen over het leven na de dood. Juist onze rationele niet weten kan ons in contact brengen met de ziel, aldus Jung. De ziel wordt ook wel aangeduid als onze essentie. Ondanks het feit dat we vanuit de psychologie uiteindelijk niets zinnigs kunnen zeggen over de dood geeft het concept van de ziel soms hoop dat we niet voor altijd uitdoven.

Een dag later bood een supermarkt medewerkster mij een plastic tas aan. Aangezien ik me niet meer wil laat kisten worden de boodschappen sindsdien doodgewoon thuisbezorgd.