De teloorgang van de 21ste eeuw

War on Terror, Cybercrime, Europe, Global Warming, Financial crisis.

Het lijkt wel dat de mensen van de vorige eeuw gelukkig waren, geen van de bovenstaande termen werden vaak gebruikt.

Het lijkt wel dat de mensen van de vorige eeuw veiliger waren, geen van de bovenstaande termen waren nodig om een probleem aan te duiden.

Het lijkt wel dat de mensen van de vorige eeuw onafhankelijk waren, geen van de bovenstaande termen gaven restricties aan voor het opzoeken van grenzen.

Het lijkt wel dat de mensen van de vorige eeuw in Utopia leefden, wat overigens niet waar is, maar waren de problemen van vroeger minder complex of zijn de problemen van nu een ophoping van wanbeleid ?

Wij mensen begrijpen dat 100% veiligheid niet bestaat. Wat overigens gebaseerd is op de aanslagen in de wereld. Het verlangen naar de maximale vrijheid en maximale veiligheid is en blijft ook in de toekomst een utopie. Hoe moet het dan verder ?
Wat kunnen wij onze kinderen en kleinkinderen meegeven met het oog op de toekomst ?

Het begrijpen van elkaar in deze ‘‘moderne’’ wereld, is vertrouwen de mantra, wat leidt naar eenheid. Alleen het vertrouwen en de eenheid is op dit moment ver te zoeken in Europa, dit is niet alleen gebaseerd op de Brexit, de vluchtelingen- of de eurocrisis.

De geschiedenis van Europa zit wat complexer in elkaar. De oorlogen die Europese landen hadden gevoerd tegen elkaar, hierdoor zijn er wonden ontstaan die nu dicht zijn. Alleen zijn de littekens lelijk zichtbaar. De sluwheid, macht en rijkdom hadden toen flink huisgehouden. Helaas is dat nu niet anders.

Die sluwe streken van banken leidde naar de financiële crisis in de hele wereld. Het nemen van grote risico’s leidt tot status, geld en spanning, deze drie aspecten werkte zo verslavend, dat de bankiers wereldwijd vergaten wat de impact zou zijn. Alleen de bodem is niet bereikt, de gifbeker moet helemaal leeg zoals men zegt.

Wat zal er gebeuren in de toekomst ? Dan schrijft er iemand anders over hoe gelukkig, veilig en onafhankelijk wij de mensen van toen waren. Dan zult u ongetwijfeld uw hart vasthouden, over hoe de toekomst eruit zal zien. Om de negatieve cyclus te verbreken en de zwarte bladzijdes van de geschiedenis niet te laten herleven, behoeden wij onze toekomst van de teloorgang. Daarom sluit ik deze column af met een paar wijze woorden ‘An eye for an eye only ends up making the whole world blind’.