De slapende man in de trein

Metro heeft op donderdag 15 september een foto geplaatst van een slapende jongeman in de trein. Op de foto staat de ingezonden tekst: ‘Metro, willen jullie alsjeblieft deze lieve knuffelmarokkaan in de krant zetten? Xx een trouwe metro lezer’. Metro plaatst de foto en schrijft daaronder: ‘Graag gedaan trouwe Metro-lezer! En ach, wat is ie lief met de oogjes gesloten…’ .

Metro gaat hier flink over de schreef. Hier is een foto gepubliceerd van een onwetende, slapende jongeman die betitelt wordt als ‘knuffelmarokkaan’. Metro zinspeelt vervolgens op al het hatelijks wat over Marokkanen wordt gezegd door te schrijven ‘wat is ‘ie lief, met de oogjes gesloten’. Driedubbel fout van Metro: zowel het publiceren van de heimelijk genomen foto, als de insinuatie die in de tekst (alleen lief wanneer oogjes gesloten) zit, en dan ook nog eens het feit dat hier bewust voor is gekozen: de inzendrubriek is entertainment en dus is met geen goed fatsoen door welke journalistieke regel dan ook te rechtvaardigen dat iemands etniciteit beschreven wordt. Want die discussie over het noemen van etniciteit is een levendige en een eindeloze – de een noemt het noemen van etniciteit een vermeldenswaardig objectief feit, de ander noemt het stigmatisering. Maar die discussie is hier op geen enkele manier relevant. Hier is sprake van vrijelijk gekozen plaatsing en een woordkeuze die niets met actualiteit en dus niets met nieuws te maken heeft. Dit is minachting voor een mens dat ligt te slapen. En ik wil niet dat we dit zomaar aan ons voorbij laten gaan. Wees je bewust van het effect van taal, en de enorme rol van media in beeldvorming en stigmatisering. Zeker wanneer het gaat om vrije keuze in een entertainmentrubriek, niet gehinderd door welk feit dan ook waar je aan moet refereren. Neem je verantwoordelijkheid, dat moeten we allemaal doen, ieder voor zich, en een krant dus in situaties als dezen. Zeker in een samenleving waarin tolerantie vandaag de dag meer ‘wegkijken’ is dan ‘elkaar aankijken om te zien wie de ander is’. We mogen niet wegkijken. Ik kijk Metro hier op aan.