De Grens

Op 2 december 1981 stak ik een fysieke grens over toen het vliegtuig waar ik in zat op Beirut International Airport landde. Gehuld in een nieuw, groen uniform en een heldere blauwe baret op mijn hoofd. Vol verwachting wat de komende zes maanden mij zouden brengen als onderdeel van het Nederlandse Unifil Bataljon. Het was warm en ik herkende de geuren van het Midden Oosten. Als 17 jarige was ik er al een keer eerder geweest. Samen met mijn jeugdvriend hadden we 6 weken Israël gedaan. Drie weken werken bij familie van hem en daarna 3 weken door het land trekken. Ik werd verliefd op de geuren van het land, de mensen, de openheid, maar voelde ook de angst van de inwoners van dat land. Sprak met de ouderen die geen oorlog meer wilden en in harmonie met hun Arabische buren willen leven. En nu sta ik, een paar jaar later, aan de andere kant van de grens. Twintig jaar oud en geen zin om mijn diensttijd in Nederland te vervullen, had ik gekozen voor een internationale missie. Geen maatschappelijke betrokkenheid maar wel hang naar avontuur. Wisten wij veel wat er speelde op het internationale politieke vlak en waarom onze regering mee wilde doen.
En dan ben je daar. Redelijk groen en vol verwachting wat de komende maanden gaan brengen. En een avontuur was het. Vrijheid in doen en laten, omgaan met een bevolking die je niet kent maar die je met open armen ontvangt. Waarom? Omdat wij zonder oordeel zorgden voor hun vrijheid. Dat hadden wij als jonge jongens natuurlijk niet in de gaten. Maar we zagen wel de bloei van ondernemingen in de buurt en de blijheid die wij brachten in de dorpen waar we kwamen. Zagen we dan alleen maar vreugde? Nee, natuurlijk niet. Ik heb Beirut in puin gezien. Het Parijs van het Midden Oosten was omsingeld door Syrische troepen en je moest door hun road blocks heen voordat je de stad in kon. Kapot geschoten en verwoest door jarenlange strijd. Hamas bestond toen nog niet. Er waren splintergroeperingen die allemaal iets anders wilden. Wisten wij veel.
We gingen grenzen over. Fysiek en mentaal. Vriendjes werden gekidnapte, beschoten of zaten in onderhandelingen met lokale bevolkingsgroepen. Dagelijkse dreiging en gewapend rondlopen. Iets wat je je in Nederland niet kunt voorstellen.
Op 19 mei 1982 ging ik weer de grens over. Nu naar huis. Een verwassen uniform aan en een door de zon gebleekte, lichtblauwe baret op mijn hoofd. Ik stak nog een grens over, die naar volwassenheid.